Stanisław Sebastian Lubomirski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m korekta
Redakcyjne
Linia 28:
|partia =
|wyznanie =
|rodzice = [[Eugeniusz Lubomirski (syn)|Eugeniusz Lubomirski]]<br />Róża Zamoyska
|małżeństwo = Jadwiga Jełowicka
|partner =
|partnerka =
Linia 40:
|www =
}}
[[Książę]] '''Stanisław Sebastian Lubomirski''' herbu [[Drużyna (herb szlachecki)|Szreniawa bez Krzyża]], [[książę]] (ur. [[31 stycznia]] [[1875]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[16 sierpnia]] [[1932]] w [[Karlowe Wary|Karlowych Warach]]) – przemysłowiec, finansista, działacz gospodarczy.
 
== Zarys biografii ==
Syn [[Eugeniusz Lubomirski (syn)|Eugeniusza]], młodszy brat [[Władysław Lubomirski|Władysława]]. Poślubił Jadwigę Jełowiecką, córkę [[Adolf Jełowiecki|Adolfa]] [[5 marca]] [[1905]] w [[Zakopane]]m. Dzieci nie miał.
 
Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Po maturze studiował w [[Berlin|Berlinie]] i [[Fryburg|Fryburgu]]. Po studiach wrócił do kraju. Założył wspólnie z Henrykiem Radziszewskim Krajowy Dom Bankowy zajmujący się operacjami finansowymi i handlowymi. W [[1911]] roku objął funkcję prezesa zarządu w Banku Przemysłowym w Warszawie. Poza bankowością zajmował się między innymi eksploatacją wosku ziemnego. Nabył tereny naftowe na wyspie [[Çeleken|Czelekien]] (obecnie półwysep) na [[Morze Kaspijskie|Morzu Kaspijskim]].<ref>Zbigniew Landau, ''Lubomirski Stanisław Sebastian (1875–1932)'' [w:] Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1987, T. XVIII. z. 1, s. 56–57.</ref>
 
W maju [[1910]] został założycielem i właścicielem [[Warszawskie Towarzystwo Lotnicze Awiata|Warszawskiego Towarzystwa Lotniczego ''Awiata'']]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Mordawski |imię=Hubert |autor link= |tytuł=Siły powietrzne w I wojnie światowej | rozdział=Początki aeronautyki wojskowej | nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca=Wydawnictwo Dolnośląskie |miejsce=Wrocław |rok=2008 |strony=45-46 |isbn=978-83-245-8661-5 }}</ref>. Dzięki staraniom Lubomirskiego i Awiaty zorganizowano pierwszą na ziemiach polskich cywilną szkołę pilotów i wytwórnię samolotów.
 
Od 1926 prezes Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów, a po zjednoczeniu przemysłu został prezesem Centralnego Towarzystwa Przemysłu Polskiego. Prezes Rady Nadzorczej [[Bank Handlowy|Banku Handlowego]] w latach 1927-19311927–1931.
 
Został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]].