Wikipedia

Dawid II Wielki Komnen: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 3:
Tuż po zdobyciu Konstantynopola Mehmed II planował rozprawić się z Trapezuntem. Rozkaz ten miał wykonać namiestnik Amsayi, Chyzyr beg, który podjął odpowiednie działania. Było to w roku 1456. Wtedy do sułtana przybył brat cesarza Jana IV – Dawid. Cesarski brat zaoferował sułtanowi 2000 sztuk złota trybutu rocznie, Mehmed zgodził się podwyższając tę sumę do 3000. Niebawem w tym samym roku Jan IV zmarł i tron cesarski objął jego brat Dawid, rządząc jako opiekun nieletniego syna zmarłego cesarza Jana V.
Cesarz Dawid II był całkowicie zaskoczony atakiem w sierpniu 1461 roku. Nie wiedział, że jego najbliższy sojusznik Uzun Hasan zawarł układ z Osmanami. Liczył na konflikt Turkmenów z Mehmedem II Zdobywcą. Zlekceważył zupełnie atak osmańskiej floty na swoją stolicę. Gdy dotarły wiadomości, że sułtan idzie też z armią lądową postanowił wejść w układy, aby się ratować. 15 sierpnia 1461 roku opuścił stolicę u udał się do Stambułu.
Dawid korzystał z sułtańskiej emerytury niecałe dwa lata. W marcu 1463 roku jego dawny przyjaciel Jerzy Amirutzes doniósł władzom, że były cesarz otrzymał list od swojej bratanicy. Żona Uzun Hasana proponowała, aby jej brat Aleksy bądź jeden z synów Dawida przybył, aby ją odwiedzić. Mehmed Zdobywca uznał to za zdradę. 1 listopada został ścięty z rozkazu [[Mehmed II Zdobywca|Mehmeda II]] razem z bratem, siedmioma synami i bratankiem Aleksym (synem [[AleksanderJan IV Wielki Komnen|AleksandraJana IV Komnena]]) w więzieniu [[Więzienie Siedmiu Wież|Siedmiu Wież]] w [[Konstantynopol]]u. Jego najmłodszy syn - Jerzy jako jedyny został oszczędzony ze względu na swój młody wiek, potem uciekł do [[Gruzja|Gruzji]]. [[Maria Gattilusio]], wdowa po starszym bracie Dawida – [[Aleksander Wielki Komnen|Aleksandrze]] – dołączyła do [[harem]]u [[sułtan]]a, podobnie stało się z córką Dawida – Anną, która jednak później została żoną generała Zagana Paszy. Syn Marii – Aleksy – również został oszczędzony i stał się jednym z sułtańskich gońców. Owdowiała cesarzowa [[Helena Kantakuzena]] początkowo zamieszkała w jednej ze swoich willi, ale potem została ukarana przez sułtana za pochowanie swojego męża i synów, których ciała zostały zostawione na pożarcie psom, i resztę życia spędziła w skrajnej biedzie.
 
Rzeź przeżyła też, z racji przebywania za granicą, nieznana z imienia córka cesarza, żona władcy Gurieli z dynastii Dadiani. Późniejsi władcy Gurieli przypominali swoje pochodzenie od Dawida Wielkiego Komnena i poprzez niego również od kilkunastu innych cesarzy, którzy byli jego przodkami.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Dawid_II_Wielki_Komnen”