Ulica Bednarska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

{{Ulica infobox/przebieg|SK|0|130m|[[Ulica Dobra w Warszawie|ul. Dobra]]}}

{{Ulica infobox/przebieg|SK|0|260m|ul. Sowia/[[Ulica Furmańska w Warszawie|ul. Furmańska]]}}

}}

 

== Historia ==

Jeszcze przed powstaniem Warszawy znajdował się w tym miejscu [[wąwóz]] strumienia, wzdłuż którego prowadziła ścieżka nad [[Wisła|Wisłę]]. Z czasem strumień zamienił się w ściek i lokalne wysypisko śmieci dla mieszkańców miasta. Gdy w XV wieku w okolicy powstały pierwsze zabudowania, drogę nazwano ulicą Gnojową, gdyż tędy wywożono śmieci i gnój z miasta<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 51 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>. Obecną nazwę ulica otrzymała przed rokiem 1743, gdyż w swojej górnej części była zabudowana domami zamieszkałymi przez rzemieślników, zapewne głównie przez [[Bednarstwo|bednarzy]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Handke | imię = Kwiryna | tytuł = Dzieje Warszawy nazwami pisane | wydawca = Muzeum Historyczne m.st. Warszawy | miejsce = Warszawa | data = 2011 | strony = 137 | isbn = 978-83-62189-08-3}}</ref>. Oficjalnie nazwa została nadana w 1770 roku.

 

 

Na początku XIX wieku na Bednarskiej wybudowano [[Klasycyzm|klasycystyczne]] [[Kamienica (architektura)|kamienice]], w których otwarto kilka hoteli, m.in. Nadwiślański pod nr 6, Bawarski pod nr 7, Podlaski pod nr 11, Mazowiecki pod nr 11 oraz Smoleński pod nr 31. Ich autorami byli popularni wówczas [[Architekt|architekci]], tacy jak [[Antonio Corazzi]], [[Jan Jakub Gay]], [[Alfons Kropiwnicki]], [[Fryderyk Albert Lessel]], [[Adolf Schuch]] i [[Szymon Bogumił Zug]]. Najdroższym i najbardziej eleganckim był Hotel Bawarski, który w połowie XIX wieku cieszył się dużą popularnością i regularnie gościł m.in. artystów z tzw. [[Cyganeria Warszawska|cyganerii warszawskiej]].

Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ulica uległa częściowemu zniszczeniu. W trakcie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] większość kamienic wypalono, zaś w gruzach legły całkowicie tylko trzy budynki (nr 13, 18 oraz 29). Pozostałych nigdy jednak nie odbudowano (mimo wcześniejszych planów) - w 1949 roku opuszczone kamienice zostały rozebrane, włącznie z zabytkami. Odbudowano jedynie kilka z nich, wprowadzając zmiany w ich wyglądzie. Luki wypełniła nowa zabudowa, zharmonizowana z historycznymi domami.

 

 

== Ważniejsze obiekty ==

* Zabytkowe kamienice pod nr 14, 21, 23, 24, 25, 26, 28/30

 

 

== Linki zewnętrzne ==