Diakon: Różnice pomiędzy wersjami

Zgodnie z teologią katolicką diakonat jest pierwszym z trzech stopni sakramentu święceń (są to kolejno: diakonat, [[ksiądz|prezbiterat]] i [[Biskup|episkopat]]). W obrzędzie święceń biskup nakłada na kandydata ręce, ale ''nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi''<ref>Sobór Watykański II, Lumen Gentium, 29; Constitutiones Ecclesiae Aegyptiacae, III, 2: wyd. Funk, Didascalia, II, s. 103; Statua Ecclesiae, Antique 37-41: Mansi 3, 954.</ref>. Diakoni nie są powoływani, by zastępować kapłanów, ale po to, aby ich wspierać. Dlatego tezteż nie wykonują funkcji typowo kapłańskich, jak celebrowanie mszy świętej, rozgrzeszanie i namaszczanie chorych (które też jest czasem formą rozgrzeszenia), ale wsparci łaską sakramentalną, mają za zadanie służyć Kościołowi ''w posłudze liturgii, słowa i miłości''<ref>Sobór Watykański II, Lumen Gentium, 29.</ref>.