Studiował teatrologię na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] w Krakowie.
W latach 1978-1981 pisał recenzje teatralne pod pseudonimem Jan Koniecpolski, najpierw w ''Studencie'', a następnie wdla ''tygodnika „[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]''”.
W 1981 roku debiutował jako dramaturg sztuką dla dzieci pt. ''Baśń jesienna'' w reż. Rudolfa Zioły w Teatrze[[Teatr im. WWojciecha Bogusławskiego w Kaliszu|Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu]], zaś jako reżyser w 1982 roku przedstawieniem ''Osmędeusze'' [[Miron Białoszewski|Mirona Białoszewskiego]], także w Teatrzetym samym teatrze w Kaliszu. Jako kierownik literacki, reżyser i dramaturg współpracował z teatrami w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Gdańsku, Kaliszu i Białymstoku. Jako kierownik literacki i dramaturg współtwórca sukcesów Teatru Nowego w Łodzi. W 1991 roku był współzałożycielem [[Teatr Wierszalin|Teatru Wierszalin]].
Wykładał "Sztukę Dialogu" w Laboratorium Reportażu na [[Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego]].
