'''Björn Haraldsen Żelaznoboki''' ([[język dunskiduński|duń.]] ''Bjørn Jærnside''; zm. 1134) – duński możny. Był synem [[Harald Włócznia|Haralda Włóczni]], nieślubnego dziecka króla Danii [[Eryk I Zawsze Dobry|Eryka I Zawsze Dobrego]] oraz Ragnhild Magnusdotter, nieślubnej córki króla Norwegii [[Magnus III Bosy|Magnusa III Bosego]]. Miał jedenaścioro rodzeństwa, w tym sześciu braci z nieślubnych związków Haralda. Jego ojciec był regentem w 1102 roku, a także wyznaczono go na następcę tronu (nie objął go, bowiem przegrał ze stryjem [[Niels Stary|Nielsem Starym]]). Na początku lat 30. Harald sprzymierzył się także z [[Eryk II Pamiętny|Erykiem II Pamiętnym]] przeciw Nilsowi, jednak król mianował go władcą Jutlandii (pozostał nim aż do śmierci z rąk Eryka II w 1135). Sam Björn nie dożył śmierci ojca i braci, gdyż zmarł w 1134 roku razem z bratem diakonem, Erykiem Haraldsen, utopiwszy się koło Szlezwiku. Nie jest jasne, czy ma to związek z bitwą pod Fodwig z 1134, w której pojmany został jego ojciec i bracia. Był mężem Katarzyny, córki króla Szwecji [[Inge I Starszy|Inge I Starszego]] i jego pierwszej żony Heleny. Doczekał się z nią córki Krystyny, królowej szwedzkiej w latach 1156-1159 jako żony [[Eryk IX Święty|Eryka IX Świętego]], założyciela dynastii [[Erykidzi|Erykidów]].
