Mats Kettilmundsson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa zapisu szablonu {{lang}} |
odmiana |
||
Linia 8:
W grudniu 1317 roku król Birger I zaprosił na ucztę swych braci Eryka i Waldemara, a następnie uwięził ich i zagłodził, obawiając się ich rosnącej siły i tego, że syn Eryka [[Magnus Eriksson]] został dziedzicem [[Królestwo Norwegii|Królestwa Norwegii]]. Spowodowało to bunt poddanych, w którym kluczową rolę odegrał Mats, i wygnanie Birgera I w czerwcu 1318. Wkrótce zgromadzenie w [[Uppsala|Uppsali]], złożone z duchowieństwa i szlachty, wybrało trzyletniego Magnusa Erikssona na króla, a Matsa na regenta. Silną pozycję, podobną do królowej-matki miała matka nowo obranego monarchy, [[Ingeborg Hakonsdatter]], jego sojuszniczka. Regencja trwała rok i 11 dni, do momentu, gdy tytuł formalnie obrała Ingeborga.
Mats wciąż pozostał na znaczącej pozycji, choć już bez tytułu ''drots'' i regenta. Odnowił zamek w [[Turku]]. 12 sierpnia 1323 roku wynegocjował z Nowogrodzianami [[Pokój w Nöteborgu|
W 1324 roku został kapitanem Finlandii, gdzie sprawował faktyczną władzę na terenach [[Finlandia Południowo-Zachodnia|Finlandii Południowo-Zachodniej]], [[Satakunta]] i [[Uusimaa]]. Zmarł dwa lata później.
| |||