Abdülhamid I: Różnice pomiędzy wersjami

Abdülhamid I był 27. sułtanem [[Imperium Osmańskie]]go. Większość swojego życia (do roku 1767) spędził w komfortowym uwięzieniu, (co nakazywała tradycja dynastyczna dla uniknięcia wojen domowych). CzasW tentym wykorzystałokresie jednakotrzymał nawykształcenie, naukępobierając pobieranąnauki u swojej matki - Rabii. Od niej nauczyłuczył się historii i kaligrafii.

UwięzienieDługie uwięzienie sprawiło, zeże przyszły sułtan dorastałstał zsię dalaobojętny odna sprawsprawy państwa i podatny na wpływy nadwornych doradców. StałBył sięz natury [[pacyfizm|pacyfistą]] i, był też bardzo religijny. PoGdy objęciuobjął stanowiskatron, wstan ministerstwieskarbu finansówbył starałtak siękiepski, ograniczyćże ogromnesułtan wpływynie [[janczarzy|janczarów]],był przezw zaprzestaniestanie dawaniawypłacić imcorocznej tradycyjnychpremii dotacji[[janczarzy|janczarom]].

Po wstąpieniu na tron w [[1774]] "oddziedziczył" po bracie Mustafie III [[V wojna rosyjsko-turecka|wojnę]] z Rosją, której losów nie zdołał już odwrócić i po klęsce w [[Bitwa pod Kozłudżą|bitwie pod Kozłudżą]] oraz niepowodzeniu pod [[Bitwa morska pod Kerczem|Kerczem]] został zmuszony do podpisania bardzo niekorzystnego [[Traktat w Küczük Kajnardży|traktatu pokojowego w Küczük Kajnardży]].

Pomimo tego początkowego niepowodzenia, sułtan jest traktowany jako jeden z najlepszych władców osmańskich. Podczas pożaru [[Stambuł]]u w [[1782]] roku zorganizował brygadę przeciwpożarową, a z powodu swojejjego religijności ludność stolicy nadała mu przydomek ''Veli'' (tur. ''Święty'').

Jak na ironię jednak, sułtan-pacyfista w następnych latach musiał toczyć kolejne walki. Najpierw Abdülhamid I zdołał się rozprawić z drobnymi buntami w [[Syria|Syrii]] i [[Morea|Morei]]. Nie zdołałmógł się jednak pogodzić z utratą zwierzchności nad [[Chanat Krymski|Krymem]] (jedno z postanowień pokojowych z 1774 roku). Skutkiem tego w [[1787]] roku wybuchła nowa [[VI wojna rosyjsko-turecka|wojna]] z Rosją, a następnie Austrią jako rosyjską sojuszniczką. Pomimo, że [[Królestwo Prus|Prusy]] i [[Szwecja]] formalnie wystąpiły w tych konfliktach po stronie Turków, to jednak żadnego wsparcia militarnego sułtanowi nie udzieliły. W trakcie wojny Turcy stracili na rzecz Rosji ważne miasto - [[Oczaków]], którego cała ludność została przez Rosjan zmasakrowana.

Gdy Abdülhamid dowiedział się o rzezi Oczakowa, zapadł na poważną chorobę i zmarł 4 miesiące później, w wieku 64 lat. Został pochowany w Bahçekapı, w grobowcu, który sam zaprojektował.

Sułtan Abdülhamid I zasłynął w [[Europa|Europie]] wielkim zwycięstwem nad cesarzem [[Józef II Habsburg|Józefem II]] w bitwie pod [[bitwa pod Karánsebes|Karánsebes]], w której nie stracił nawet jednego żołnierza.