Jezierce (województwo lubuskie): Różnice pomiędzy wersjami

W okresie [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkiego Księstwa Poznańskiego]] (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim [[Powiat Międzyrzecz|powiecie Międzyrzecz]] w [[Rejencja poznańska (1815-1920)|rejencji poznańskiej]]{{r|Plater}}. Jezierce należały do okręgu międzychodzkiegostarodworskiego tego powiatu i stanowiły część majątku [[Świniary (powiat międzyrzecki)|Świniary]], którego właścicielem był wówczas v. Brunn{{r|Plater}}. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś składała się z dwóch folwarków i liczyła łącznie 89 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 13 dymów (domostw)<ref name="Plater">{{Cytuj książkę | nazwisko = Leon Plater | tytuł = Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego | wydawca = Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) [[Jan Nepomucen Bobrowicz|Jana Nepomucena Bobrowicza]] | miejsce = [[Lipsk]] | data = [[1846]] | strony = 260| url = http://books.google.pl/books/about/Opisanie_historyczno_statystyczne_Wielki.html?id=1r4aAAAAYAAJ}}</ref>. Około 1850 upolowano tu ostatniego [[wilk]]a. W 1936 Jezierce liczyły jeszcze 10 budynków, były tu szkoła i cmentarz. Po 1945 większość budynków rozebrano, pozostała jedynie leśniczówka i resztki cmentarza z [[XIX wiek|XIX]] i [[XX wiek|XX]] wieku.