Betty Curtis: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 32:
== Biografia i kariera artystyczna ==
=== Lata 50
Roberta Corti urodziła się w Mediolanie 21 marca 1936 roku, Gdy miała dwa lata, zmarł jej ojciec. Była wychowywana przez matkę i siostrę Silvanę. Po ukończeniu szkoły rozpoczęła poszukiwanie pracy. Mając 18 lat uczestniczyła w konkursie dla [[hostessa|hostess]]. W połowie lat 50. poznała dyrygenta Piera Emilia Bassiego, który odkrył w niej kandydatkę na solistkę dla swojej orkiestry. Podpisała wówczas swój pierwszy kontrakt. Wylansował ją [[Teddy Reno]] w 1957 roku; ulegając panującej wówczas modzie na wszystko, co amerykańskie zaproponował by artystka przyjęła [[pseudonim artystyczny|pseudonim]] Betty Curtis. Nagrała swoją pierwszą piosenkę, „Un bacio sulla bocca”{{r|Emanuelli}}.
W 1958 roku wystąpiła w programie telewizyjnym Confidenze musicali, w którym wylansowała piosenkę „With all my heart” („Con tutto il cuore”), wydaną na [[singel (muzyka)|singlu]] przez wytwórnię Liberty. Singel odniósł znaczący sukces i zapewnił artystce dużą popularność{{r|Fini}}; na liście najlepiej sprzedawanych singli roku 1958 zajął 10. miejsce<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.hitparadeitalia.it/hp_yends/hpe1958.htm|tytuł= I singoli più venduti del 1958|autor=Hit Parade Italia| opublikowany = www.hitparadeitalia.it |język=it|data dostępu=2015-08-23}}</ref>. W tym samym roku Betty Curtis nagrała jeszcze szereg singli, wśród nich „La pioggia cadrà” ([[cover]] „Le jour où la pluie viendrà” [[Gilbert Bécaud|Gilberta Bécaud]]), który ugruntował jej sławę{{r|Fini}}.
W 1959 roku zadebiutowała na Festiwalu w San Remo z piosenką „Nessuno”, wykonaną w parze z [[Wilma De Angelis|Wilmą De Angelis]]. Piosenka zyskała później popularność w wykonaniu [[Mina (piosenkarka)|Miny]]. W tym samym roku wystąpiła w w filmie ''I ragazzi del juke-box'' w reżyserii [[Lucio Fulci|Lucia Fulciego]] (jako piosenkarka Betty Dorys), obok takich wykonawców jak [[Tony Dallara]] i [[Fred Buscaglione]]{{r|Emanuelli}}. W
W 1960 roku wystąpiła ponownie na Festiwalu w San Remo z piosenką „Amore senza sole”, wykonaną w parze z Johnnym Dorellim oraz z piosenką „Non sei felice”, wykonaną w parze z Miną, nie odnosząc jednak większego sukcesu{{r|Emanuelli}}.
=== Lata 60. ===
W 1961 roku wygrała Festiwal w San Remo z piosenką „[[Al di là]]” ([[Mogol]]-[[Carlo Donida|Donida]]), wykonaną w parze z [[Luciano Tajoli|Lucianem Tajolim]]{{r|Emanuelli}}. Piosenka w lutym doszła do 2. miejsca na włoskiej licie przebojów<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.hitparadeitalia.it/schede/a/al_di_la.htm|tytuł= AL DI LA'|autor=Hit Parade Italia| opublikowany = www.hitparadeitalia.it |język=it|data dostępu=2015-08-21}}</ref>. Z tą samą piosenką Betty Curtis reprezentowała Włochy podczas finału [[Konkurs Piosenki Eurowizji 1961|6.]] Konkursu Piosenki Eurowizji zajmując 5. miejsce (12 pkt.)<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.eurovision.tv/page/history/by-year/contest?event=278|tytuł= Eurovision Song Contest 1961 |autor=Eurovision | opublikowany = www.eurovision.tv|język=en|data dostępu=2015-08-21}}</ref>. W tym samym roku wygrała również [[Festiwal Piosenki Neapolitańskiej]] z piosenką „Tu si' 'a malincunia”{{r|Emanuelli}}. Wzięła udział w konkursie [[Canzonissima]], w którym zaprezentowała piosenkę „Tra le canne di bambù” zajmując 3. miejsce. Pod koniec roku nagrała singel „Tango del mare” ([[Nicola Salerno|Nisa]]-[[Gino Redi|Redi]], który osiągnął szczyty list przebojów. Na stronie B singla znalazla się piosenka „Ti voglio tanto bene”, skomponowana przez [[Totò]]{{r|Fini}}.
W 1963 roku nagrała utwór „Chariot (I will follow him)”, światowy przebój [[Petula Clark|Petuli Clark]] i [[Peggy March]]{{r|Fini}}, który na przełomie 1962/63 roku doszedł do 3. miejsca na włoskiej liście przebojów<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.hitparadeitalia.it/hp_yends/hpe1963.htm|tytuł= I singoli più venduti del 1963|autor=Hit Parade Italia| opublikowany = www.hitparadeitalia.it |język=it|data dostępu=2015-08-23}}</ref>. Następnie nagrała piosenkę „Ti voglio bene topolino”, z którą wystąpiła na festiwalu piosenek Walta Disneya{{r|Fini}}.
Wystąpiła z Tonym Dallarą w filmie ''Ti dirò''{{r|Emanuelli}}. Na Festiwal w San Remo powróciła jeszcze kilkakrotnie: w 1962 roku z piosenkami „Il cielo cammina” i „Buongiorno amore” (w parze z Johnnym Dorellim), w 1965 z „E invece no” (w parze z [[Petula Clark|Petulą Clark]]) i w 1967 z „Più forte di me” (w parze z [[Tony Del Monaco|Tonym Del Monaco]]){{r|Luzzatto Fegiz}}. W 1969 roku uczestniczyła w konkursie [[Canzonissima]]{{r|Emanuelli}}.▼
▲
W 1968 powróciła do konkursu Canzonissima, na którym przedstawiła [[cover]] [[Lou Reed]]a pod włoskim tytułem „Vedrai vedrai”{{r|Fini}}.
W 1969 roku ponownie uczestniczyła w konkursie [[Canzonissima]], tym razem z piosenką „Gelosia”, będącą coverem klasycznego [[tango|tanga]] „Jalousie”{{r|Fini}}.
=== Lata 70. i późniejsze ===
Aktywność artystyczna Betty Curtis w latach 70. osłabła, jednak artystka pokazywała się publicznie. W drugiej połowie dekady rozpoczęła działalność jako [[prezenter|prezenterka telewizyjna]], prowadząc takie programy jak: Il musicuore czy 60 anni di musica e canzoni nel mondo{{r|Emanuelli}}.
Do jej największych przebojów należą: „Una marcia in fa”, „Aiutami a piangere”, „Ci vogliono i mariti”, „Neve al chiaro di luna”, „Stasera piove”
== Przypisy ==
| |||