Andranik Ozanian: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Łukasz Michał (dyskusja | edycje)
30 kwietnia
Linia 2:
'''Andranik Toros Ozanian''', także: '''Zoravar Andranik''' ([[język ormiański|orm.]] ''Անդրանիկ Թորոս Օզանյան'', także: ''Զորավար Անդրանիկ'', ur. [[25 lutego]] [[1865]] w [[Şebinkarahisar]], zm. [[31 sierpnia]] [[1927]] we [[Fresno (Kalifornia)|Fresno]]) – generał [[Ormianie|ormiański]], bojownik o wyzwolenie spod panowania tureckiego, działacz [[socjalizm|socjalistyczny]] i rewolucyjny, często uznawany za bohatera narodowego Ormian.
 
Po stracie matki, żony i ich nowo narodzonego synka, Ozanian pod koniec lat 80. XIX wieku dołączył do ruchu fedainów walczących z Turkami i Kurdami. Początkowo działał w oddziałach Socjaldemokratycznej Partii Hunchakian a następnie dołączył do [[Ormiańska Federacja RewolucyjnaDasznacy|Ormiańskiej Federacji Rewolucyjnej]]. Jego działalność rewolucyjna trwała do 1904, gdy opuścił Imperium Osmańskie. W 1907 opuścił Federację Rewolucyjną z powodu nawiązania przez tę organizację kontaktów z [[młodoturcy|młodoturkami]]. W 1912 wraz z [[Garegin Nyżdeh|Gareginem Nyżdehem]] Ozanian utworzył Macedońsko-Adrianopolski Korpus Wolontariuszy walczący przeciwko Turkom w czasie [[I wojna bałkańska|I wojny bałkańskiej]].
 
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Ozanian stał na czele pierwszych batalionów ochotniczych Ormian walczących przeciwko armii tureckiej. Po deklaracji niepodległości Armenii w maju 1918, Ozanian walczył z wojskami Turcji i Azerbejdżanu w [[Nachiczewan (kraina historyczna)|Nachiczewan]]ie, [[Karabach]]u i [[Zangezur]]ze.