Amortyzacja: Różnice pomiędzy wersjami

'''Amortyzacja''' – nazywana czasami konsumpcją kapitału, oznacza zmniejszenie się wartości dobra kapitałowego w danym czasie w wyniku jego użytkowania lub starzenia się. Można mówić o amortyzacji kredytu (rozłożeniu jego spłaty), ale najczęściej pojęcie to odnosi się do amortyzacji księgowej.

 

 

Ma na celu przypisanie ceny nabycia lub kosztu wytworzenia [[środek trwały|środka trwałego]] lub [[wartości niematerialne i prawne|wartości niematerialnej i prawnej]] do całego okresu ekonomicznej użyteczności tych [[aktywa|aktywów]]. Suma odpisów amortyzacyjnych stanowi [[Umorzenie (rachunkowość)|umorzenie]] środka trwałego<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = Martyniuk|imię = Teresa|tytuł = Rachunkowość w rozliczeniach podatkowych|rok = 2014|wydawca = Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne|miejsce = Warszawa|strony = 114|isbn = }}</ref>.

Amortyzacja jest kosztem niepieniężnym (to znaczy nie pociąga za sobą wydatków w bieżącym okresie). Jest także źródłem finansowania inwestycji restytucyjnych. Z pomocą amortyzacji nakłady na zakup czy wytworzenie środka trwałego są stopniowo zaliczane w koszty poszczególnych okresów, co pozwala (przynajmniej teoretycznie) zgromadzić fundusze na zakup nowych środków trwałych po całkowitym zamortyzowaniu starych.

 

 

W niektórych przedsiębiorstwach istnieje tzw. „'''fundusz amortyzacji'''”. Ma to miejsce szczególnie w instytucjach, które są podzielone na działy wypracowujące wspólny zysk i ponoszące wspólne koszty. Ponieważ jeden z działów mógłby chcieć kupić niepotrzebne narzędzia, za które zapłacą pozostałe działy, dział kupujący musi oddać im pieniądze na swój zakup.