Nikołaj Krylenko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Straceni" za pomocą HotCat nadrzędna |
m lit. |
||
Linia 43:
'''Nikołaj Wasilewicz Krylenko''' ros. Николай Васильевич Крыленко (ur. [[14 maja]] [[1885]] Biechtiejewo [[gubernia smoleńska]], zm [[29 lipca]] [[1938]] [[Moskwa]]) – działacz [[RKP(b)|partii bolszewików]], urzędnik państwowy [[RFSRR]] (prokurator generalny), współtwórca kodeksu karnego ZSRR.
Urodził się w rodzinie zesłańca politycznego. Do [[Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji|SDPRR]] wstąpił w [[1904]] roku. Ukończył wydział historyczno-filozoficzny Uniwersytetu w [[Petersburg]]u w [[1909]] i wydział prawny Uniwersytetu Charkowskiego w [[1914]]. Uczestnik rewolucji [[1905]]
Od marca 1918 organizował sowieckie sądownictwo i - po 1922 roku - prokuraturę. Był współtwórcą kodeksu karnego RFSRR, w tym w szczególności [[Artykuł 58 (radziecki kodeks karny)|art. 58 KK]] [[RFSRR]] będącego podstawą masowego terroru politycznego. Do [[1931]] główny prokurator oskarżający w procesach politycznych w tym w [[proces pokazowy|procesach pokazowych]] (proces eserowców 1922, proces [[Jan Cieplak|biskupa Cieplaka]], [[Konstanty Romuald Budkiewicz|prałata Budkiewicza]] i [[Leonid Fiodorow|egzarchy Fiodorowa]] 1923<ref>x. Józef Kłos, [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/plain-content?id=98478 Grymas szatana], Wiadomości dla Duchowieństwa, Poznań, kwiecień 1923</ref>, [[proces szachtyński]] 1928, proces mienszewików 1931). W l. 1922 - 1931 przewodniczący Najwyższego Trybunału Rewolucyjnego przy OKW, zastępca komisarza sprawiedliwości, prokurator generalny Rosyjskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (Rosji Radzieckiej). Od [[1936]] ludowy komisarz sprawiedliwości [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Uczestniczył w opracowywaniu konstytucji Rosji Radzieckiej i [[Konstytucja ZSRR z 1936|konstytucji ZSRR z 1936 roku]] oraz kodeksów. Prowadził pracę naukową na uczelniach, m. in. zastępca szefa katedry prawa karnego Uniwersytetu Moskiewskiego. Zajmował się także turystyką: uczestnik wyprawy w [[Pamir]], przewodniczący Komisji Turystyki i Alpinizmu. Na zjazdach partii wybierany do władz Centralnej Komisji Kontroli WKP(b). Autor wydawnictw teoretycznych i praktycznych o teorii budowy ZSRR jako państwa socjalistycznego i jego systemu prawnego. W marcu 1938 aresztowany i w lipcu tegoż roku stracony w czasie tzw. ''[[Wielki terror (ZSRR)|wielkiej czystki]]''.
|