Bossejski Instytut Ekumeniczny: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bossejski Instytut Ekumeniczny''' (fr. '''Institut œcuménique de Bossey''') – założony w 1946 r. w zamku Bossey ([[Bogis-Bossey]]) k. [[Genewa|Genewy]] z inicjatywy pierwszego sekretarza [[Światowa Rada Kościołów|Światowej Rady Kościołów]] [[Willem Visser 't Hooft|Willema Visser 't Hoofta]] i stałego Komitetu, powołanego w 1925 r. przez Sztokholmską Światową Konferencję Praktycznego Chrześcijaństwa. Utworzenie zostało wsparte finansowo przez [[John D. Rockefeller, Jr.|Johna D. Rockefellera, juniora]]. W 1952 Instytut uzyskał afiliację do wydziału teologii protestanckiej na [[Uniwersytet Genewski|Uniwersytecie w Genewie]]<ref>{{Cytuj książkę | autor r = Stanisław Nagy | autor r link= Stanisław Nagy| rozdział = Bossejski Instytu Ekumeniczny| tytuł = Encyklopedia Katolicka | strony = kol.839}}</ref>.

Instytut od początku było pomyślany jako umysłowe, teologiczne wsparcie działalności Światowej Rady Kościołów (ŚRK), np. w 1954 r. grupa 25 teologów Instytutu opracowała główny temat obrad Ewanstońskiego Zgromadzenia Ogólnego ŚRK. Instytu zajmuje się także formacją ekspertów i działaczy ekumenicznych. Działa na rzecz zbliżenia różnych wspólnot chrześcijańskich, bez wyłączenia jakiejkolwiek. W Instytucie organizowane są także kursy dla duszpasterzy i zainteresowanych ekumenizmem oraz spotkania i konferencje<ref>Por. {{Cytuj książkę| tytuł = Theologie im Entstehen. Beiträge zum ökumenischen Gespräch im Spannungsfeld kirchlicher Situationen | miejsce = Mn | rok = 1976}}.</ref><ref>{{ Cytuj książkę | autor = Maurice Villain | tytuł = Introduction à l'oecuménisme | strony = 107-110, 331-332}}</ref>. Dyrektorami Instytutu byli H. Kraemer (1947-55), H. H. Wolf (1955-66), N.A.Nissiotis (1966-73); J.S. Mbiti<ref>{{Cytuj stronę | url = https://institute.oikoumene.org/fr | tytuł = The WCC Ecumenical Institute in Bossey: A short history | data dostępu = 2015-01-11}}</ref>.