Polityka zagraniczna Polski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne
m lit.
Linia 89:
20 lutego 1990 roku premier Mazowiecki wystosował do rządów Wielkiej Brytanii, Francji, USA i ZSRR listy, w których wyraził nadzieję, że zjednoczenie Niemiec nie nastąpi kosztem bezpieczeństwa Polski<ref name="Zieba45">{{Cytuj książkę|nazwisko=Zięba|imię=Ryszard|autor link=Ryszard Zięba|tytuł=Główne kierunki polityki zagranicznej Polski po zimnej wojnie|wydanie=1|wydawca=[[Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne]]|miejsce=Warszawa|rok=2010|strony=45|isbn=978-83-60807-13-2}}</ref>. Zaproponował też zawarcie traktatu z państwami niemieckimi dotyczącymi potwierdzenia granicy, który w przyszłości podpisałyby zjednoczone Niemcy – miałoby to ostatecznie zakończyć erę niejednoznacznych deklaracji dotyczących granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej<ref name="Zieba45" />. Politycy RFN skłaniali się raczej ku pomysłowi deklaracji w ramach KBWE, jednak strona polska wyraźnie akceptowała potrzebę potwierdzenia granicy umową międzynarodową<ref name="Zieba45" />. 28 kwietnia Polska przedstawiła też swoje stanowisko wobec przyszłego traktatu granicznego oraz [[konferencja dwa plus cztery|konferencji 2 + 4]] i polityczno-militarnych zagadnień związanych ze zjednoczeniem<ref name="Zieba45" />. W dniach 3, 18 i 29 maja doszło także do spotkań przedstawicieli Polski, NRD i RFN, na których rozpatrywano różne możliwości zamknięcia sprawy granicy<ref name="Zieba46">{{Cytuj książkę|nazwisko=Zięba|imię=Ryszard|autor link=Ryszard Zięba|tytuł=Główne kierunki polityki zagranicznej Polski po zimnej wojnie|wydanie=1|wydawca=[[Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne]]|miejsce=Warszawa|rok=2010|strony=46|isbn=978-83-60807-13-2}}</ref>.
 
Niepokojące dla strony polskiej były różne sygnały płynące z RFN, w tym wyrażone we wrzesniuwrześniu 1989 stanowisko [[Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Niemcy)|CDU]]<ref name="Zieba46" />:
{{CytatD
|