Profesor (stanowisko): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m drobne techniczne
Linia 1:
'''Profesor zwyczajny''' (skrót: prof. zw., z [[łacina|łac.]] ''professor ordinarius'') – w [[Polska|Polsce]] stanowisko w [[Szkoła wyższa|szkole wyższej]] przewidziane dla [[Pracownicy uczelni w Polsce|pracownika naukowo-dydaktycznego]] lub [[pracownik naukowy|pracownika naukowego]], który posiada [[tytuł naukowy]] profesora (art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym, {{Dziennik Ustaw|rok=2005|numer=164|pozycja=1365}}, z późn. zm.). Stanowisko profesora zwyczajnego jest ukoronowaniem kariery naukowej [[Pracownicy uczelni w Polsce|pracowników uczelni]]. Wiąże się bowiem z największym prestiżem – jest przyznawane szczególnie zasłużonym dla uczelni i wyróżniającym się [[naukowiec|naukowcom]] z tytułem naukowym profesora.
Do roku 1990 profesor zwyczajny i profesor nadzwyczajny były to dwa odrębne tytuły naukowe nadawane przez Przewodniczącego Rady Państwa. Profesor zwyczajny był wyższy rangą niż [[profesor nadzwyczajny]].<ref>Hubert Izdebski, Jan Michał Zieliński, ''Ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym. Komentarz'', Warszawa 2013, 24.</ref>.
 
== Stanowisko profesora zwyczajnego a tytuł naukowy profesora ==
Tytuł naukowy profesora, na podstawie wniosku [[Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów|Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów]] z inicjatywy rady uprawnionej [[Jednostka naukowa|podstawowej jednostki organizacyjnej]], nadaje [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydent RP]] [[Postanowienie#Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej|postanowieniem]] w sprawie nadania tytułu profesora. Stanowisko profesora zwyczajnego przyznawane natomiast jest jako etat przez upoważnione organy uczelni wyłącznie osobom mającym tytuł naukowy profesora. Stanowisko profesora nadzwyczajnego może być natomiast powierzone pracownikom naukowym lub naukowo-dydaktycznym, którzy mają [[tytuł naukowy]] albo stopień doktora habilitowanego, a w wyjątkowych wypadkach osobom mającym stopień naukowy doktora.<ref>Paweł Nowik, ''Pracownicy uczelni'', [w:] ''Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz'', red. Magdalena Pyter, Warszawa 2012, s. 642.</ref>.
 
W stanie prawnym obowiązującym od 2005 r. stanowisko profesora zwyczajnego ma wyższą rangę niż stanowisko profesora nadzwyczajnego.