Wojna o sukcesję polską: Różnice pomiędzy wersjami

W obliczy straty Mediolanu Austriacy wysłali do Włoch dodatkowych 60 000 żołnierzy pod dowództwem [[Eugeniusz Sabaudzki|Eugeniusza Sabaudzkiego]]. 29 czerwca 1734 r. doszło do pierwszej krwawej [[bitwa pod Parmą|bitwy pod Parmą]], w której Austriacy stracili 10 000 ludzi. Na początku września Austriacy pod dowództwem Koenigsecka odnieśli mniejszy sukces w bitwie pod Gardellą, po czym rozpoczęli planowanie decydującego ataku na pozycje wroga pod Guastallą. 19 września 1734 doszło tam do kolejnej bitwy, zw udziałemktórej 80Austriacy, tys.mimo żołnierzypoczątkowego sukcesu (zmusili przeciwnika do odwrotu), w którejobliczu Austriacynadejścia Karola Emanuela III ostatecznie ponownie ponieśli klęskę, tracąc 7 tys. z posiadanych 40 tys. żołnierzy. Straty francusko-piemonckie były niewiele mniejsze i wyniosły 5 tys. osób z 49-tys. armii.

W tym samym czasie Hiszpanie wysłali flotę inwazyjną ku wybrzeżom środkowych i południowych Włoch, zmuszając stacjonujących tam Austriaków do odwrotu. W bitwie pod Bitonto (25 maja 1734) siły hiszpańskie pokonały wojska austriackie; zdobyto oblegane [[Gaeta|Gaetę]] i [[Kapua|Kapuę]]. Do sierpnia 1734 r. Hiszpanie zajęli Toskanię, Królestwo Neapolu i Sycylię. Austriacy utrzymali się jedynie w Mantui. Wojna na tym froncie toczyła się dalej do listopada 1735 r., kiedy 3 listopada [[Ludwik XV]] i cesarz [[Karol VI Habsburg|Karol VI]] zawarli zawieszenie broni. W wyniku zawartego porozumienia Sycylia i Neapol dostały się hiszpańskim Burbonom, Piemont otrzymał Tortonę, Novarę, Vigevano i inne mniejsze posiadłości. Karol VI zatrzymał Mediolan i Mantuę oraz Parmę i Piacenzę. [[Toskania]] po wygaśnięciu [[Medyceusze|Medyceuszy]] dostała się księciu [[Franciszek I Lotaryński|Franciszkowi Lotaryńskiemu]]. Ludwik XV uznał też [[Sankcja pragmatyczna|Sankcję Pragmatyczną]] z 1713. Pokój w tej formie wszystkie strony zawarły dopiero jednak w roku 1738 w Wiedniu<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Krasuski|imię = Jerzy|tytuł = Historia Niemiec| wydawca = Ossolineum| wydanie = I| miejsce = Wrocław| rok = 1998| strony = 126| isbn = 83-04-04422-X}}</ref>.