Petra Kronberger: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 47:
Pierwszy sukces w karierze Petra Kronberger osiągnęła w lutym 1987 roku, kiedy podczas [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Alpejskim 1987|mistrzostw świata juniorów w Sälen/Hemsedal]] wywalczyła srebrny medal w [[slalom gigant|gigancie]]. W zawodach [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim|Pucharu Świata]] zadebiutowała 26 listopada 1987 roku w [[Sestriere]], a dwa tygodnie później, 11 grudnia w [[Leukerbad]], zdobyła pierwsze punkty, zajmując piętnaste miejsce w [[bieg zjazdowy|zjeździe]]. W kolejnych startach punktowała jeszcze kilkukrotnie, w tym dwukrotnie stawała na podium: 14 stycznia w [[Zinal]] była trzecia w zjeździe, a 24 stycznia w [[Bad Gastein]] trzecie miejsce zajęła w [[kombinacja alpejska|kombinacji]]. W klasyfikacji generalnej zajęła siedemnaste miejsce, a w klasyfikacji kombinacji była trzecia za [[Brigitte Oertli]] ze [[Szwajcaria|Szwajcarii]] oraz swą rodaczką, [[Anita Wachter|Anitą Wachter]]. W lutym 1988 roku wystąpiła na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyska olimpijskie w Calgary]], gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w zjeździe. Kolejny raz na podium stanęła 16 grudnia 1988 roku w [[Altenmarkt im Pongau|Altenmarkt]], zajmując trzecie miejsce w kombinacji. Było to jednak jej jedyne podium w [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim kobiet 1988/1989|sezonie 1988/1989]], który ukończyła na 24. miejscu. Wystąpiła także na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1989|mistrzostwach świata w Vail]], zajmując między innymi siódme miejsce w kombinacji.
Przez trzy kolejne sezony Austriaczka zwyciężała w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zostając drugą po [[Annemarie Moser-Pröll]] zawodniczką w historii, która trzy razy z rzędy zdobywała [[Kryształowa Kula (sport)|Kryształową Kulę]]. W tym czasie łącznie aż 31. razy stawała na podium, odnosząc przy tym szesnaście zwycięstw. Pierwszy triumf w karierze odniosła 16 grudnia 1989 roku w [[Panorama (miejscowość)|Panoramie]], gdzie była najlepsza w zjeździe. Już następnego dnia wygrała kolejny zjazd, a następnie wygrywała giganta 8 stycznia 1990 roku w [[Hinterstoder]], kombinację 14 stycznia 1990 roku w [[Haus
W 1991 roku wystąpiła na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1991|mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm]], zdobywając złoty medal w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła [[Francja|Francuzkę]] [[Nathalie Bouvier]] oraz [[Swietłana Gładyszewa|Swietłanę Gładyszewą]] z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Trzy dni później wzięła udział w supergigancie, który ukończyła na szóstej pozycji. Podczas przejazdu Austriaczka upadła i mimo ukończenia konkurencji w pozostałych wyścigach już nie wystąpiła<ref>[http://derstandard.at/1381369774813/Superstar-Kronberger-und-die-Epochen-der-Kunst Superstar Kronberger und die Epochen der Kunst] {{lang|de}}</ref>. Rok później brała udział w [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach olimpijskich w Albertville]], gdzie wystąpiła we wszystkich konkurencjach. Rozpoczęła od zwycięstwa w kombinacji, uzyskując najlepszy czas zjazd i trzeci zjazd slalomu. Pozostałe miejsca na podium zajęły Anita Wachter i [[Florence Masnada]] z Francji. Dwa dni później Kronberger zajęła piąte miejsce w zjeździe, a następnie była czwarta w supergigancie. W zawodach tych walkę o podium przegrała z [[Niemcy|Niemką]] [[Katja Seizinger|Katją Seizinger]] o 0,01 sekundy. Rywalizację w gigancie zakończyła już na pierwszym przejeździe i ostatecznie nie była klasyfikowana. Na koniec Austriaczka zwyciężyła w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmowała trzecie miejsce, tracąc do prowadzącej [[Julie Parisien]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] 0,06 sekundy. W drugim przejeździe drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny czas i zwycięstwo. Ostatecznie o 0,42 sekundy wyprzedziła [[Annelise Coberger]] z [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]], a o 0,67 sekundy pokonała [[Blanca Fernández Ochoa|Blankę Fernández Ochoę]] z [[Hiszpania|Hiszpanii]]. W grudniu 1992 roku ogłosiła zakończenie kariery<ref>[http://skiweltcup.tv/index.php/einstige-osv-spitzenrennlauferinnen-petra-kronberger-feiert-geburtstag/ Einstige ÖSV-Spitzenrennläuferin Petra Kronberger feiert 45. Geburtstag] {{lang|de}}</ref>.
Linia 250:
# {{flaga|CAN}} [[Panorama (miejscowość)|Panorama]] – 17 grudnia 1989 (zjazd)
# {{flaga|AUT}} [[Hinterstoder]] – 8 stycznia 1990 (gigant)
# {{flaga|AUT}} [[Haus
# {{flaga|ITA}} [[Santa Caterina di Valfurva|Santa Caterina]] – 28 stycznia 1990 (gigant)
# {{flaga|NOR}} [[Vemdalen]] – 13 marca 1990 (slalom)
Linia 271:
# {{flaga|AUT}} [[Altenmarkt im Pongau|Altenmarkt]] – [[16 grudnia]] [[1988]] (kombinacja) – 3. miejsce
# {{Flaga|ARG}} [[Las Leñas]] – [[9 sierpnia]] [[1989]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|AUT}} [[Haus
# {{Flaga|ITA}} [[Santa Caterina di Valfurva|Santa Caterina]] – [[27 stycznia]] [[1990]] (supergigant) – 3. miejsce
# {{Flaga|ITA}} [[Santa Caterina di Valfurva|Santa Caterina]] – [[27 stycznia]] [[1990]] (zjazd) – 3. miejsce
|