CD-ROM: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Inna Wikipedia nie jest źródłem
Linia 34:
 
=== Dane ===
Sektor danych na płycie kompaktowej zawiera 2352 [[bajt]]y podzielone na 98 ramek po 24 bajty każda. W odróżnieniu od płyt muzycznych, CD-ROM nie może polegać na ukrywaniu błędów metodą [[Interpolacja (matematyka)|interpolacji]], a w związku z tym wymaga większej wiarygodności pobieranych danych. W celu lepszego wykrywania błędów i ich korekcji na płytach CD-ROM zastosowano trzecią warstwę [[Kodowanie korekcyjne Reeda-Solomona|kodowania korekcyjnego Reeda-Solomona]]<ref>Standardowa płyta muzyczna dzięki CIRC ma już dwie takie warstwy.</ref>. CD-ROM w trybie 1, wyposażony w trzy warstwy korekcji błędów, zawiera 2048 bajtów danych netto z 2352 dostępnych na sektor. W trybie 2, najczęściej stosowany do zapisu materiału video ([[Video CD|VCD]]), na dane przeznaczone jest 2336 bajtów na54MB sektor. Prędkość transmisji danych netto w trybie 1 w porównaniu do płyt muzycznych wynosi is 44100&nbsp;Hz × 16&nbsp;bits/sample × 2&nbsp;channels × 2048 / 2352 / 8 = 153,6&nbsp;kB/s = 150&nbsp;KiB/s. Czas odtwarzania to 74 minuty, czyli 4440 sekund, co daje pojemność netto w trybie 1 równą 682&nbsp;MB = 650&nbsp;MiB.
 
Przy prędkości 1× napęd CD odczytuje 75 kolejnych sektorów na sekundę.
Linia 108:
! 8&nbsp;cm
| 94&nbsp;500
|000000
| 193,536
| 184,570
| 222,264
Linia 129:
! 700 MB <!-- Track pitch 1.5 µm instead of standard 1.6 μm-->
| 360&nbsp;000
| 737373,280004
| 703,125
| 846,720
Linia 270:
W 2005 [[Sony BMG Music Entertainment]] został skrytykowany, gdy okazało się, że mechanizm zabezpieczający przed kopiowaniem (XCP – [[Język angielski|ang.]] ''Extended Copy Protection'') zastosowany na niektórych płytach muzycznych automatycznie i potajemnie instalował na komputerach oprogramowanie zapobiegające kopiowaniu. Takie płyty nie można prawnie uznać za CD czy też płyty kompaktowe, ponieważ nie spełniają one standardów opisanych w ''[[CD-Audio|Czerwonej Księdze]]'' dotyczącej płyt muzycznych.
 
Dystrybutorzy oprogramowania, a w szczególności gier komputerowych, często korzystają z różnych metod zabezpieczających przed kopiowaniem, aby zapobiec uruchamianiu programów z nośników innych niż oryginalne. Te metody tym różnią się od zabezpieczeń stosowanych na płytach muzycznych, że zwykle są zaimplementowane z dwóch stron, tj. na nośniku i w oprogramowaniu. Płyta CD-ROM może zawierać „słaby”jakiś sektor, który powoduje trudności przy skopiowaniuskopiowanie, oraz dodatkowe dane, trudne lub niemożliwe do skopiowania na CD-R lub do obrazu płyty, natomiast oprogramowanie zawsze sprawdza ich istnienie, weryfikując jednocześnie oryginalność płyty w napędzie CD-ROM.
 
Przemysł muzyczny zachęca wytwórców nagrywarek CD, aby każdy napęd, który wyprodukują, miał swój unikatowy identyfikator, który będzie zakodowany na każdej płycie utworzonej przez ten napęd tzw. RID<ref>{{cytuj stronę