Adolf von Baeyer: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 1:
[[Plik:Adolf von Baeyer (1905).jpg|thumb|Adolf von Baeyer, 1905]]
 
'''Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer''' (ur. [[31 października]] [[1835]] w [[Berlin]]ie, zm. [[20 sierpnia]] [[1917]] w [[Starnberg]] w [[Bawaria|Bawarii]]) – [[Niemcy (naród)|niemiecki]] chemik, laureat [[Nagroda Nobla|Nagrody Nobla]] w roku 1905 za wkład w rozwój [[chemia organiczna|chemii organicznej]] i [[technologia chemiczna|technologii chemicznej]] przez badania [[barwniksubstancje barwiące|barwników]]ów i [[związekZwiązki aromatycznyaromatyczne|związków aromatycznych]].
 
Urodził się w [[Żydzi|żydowskiej]] rodzinie jako syn pruskiego generała i znanego [[geodezja|geodety]] [[Johann Jacob Baeyer|Johanna Jacoba Baeyera]]. Początkowo studiował matematykę i fizykę na [[Uniwersytet HumboldtaHumboldtów w Berlinie|Uniwersytecie Berlińskim]], a następnie chemię w [[Heidelberg]]u u [[Robert Bunsen|Roberta Bunsena]] i [[Friedrich August Kekulé von Stradonitz|Kekulè'go]]. W roku 1864 został wykładowcą w Berlińskiej Akademii Handlowej. W 1872 r. został profesorem w [[Strasburg]]u. Od 1875 r. pracował na stanowisku profesora chemii na [[Uniwersytet Ludwika Maksymiliana w Monachium|Uniwersytecie w Monachium]], jako następca [[Justus von Liebig|Justusa von Liebiga]].
 
Urodził się w [[Żydzi|żydowskiej]] rodzinie jako syn pruskiego generała i znanego [[geodezja|geodety]] [[Johann Jacob Baeyer|Johanna Jacoba Baeyera]]. Początkowo studiował matematykę i fizykę na [[Uniwersytet Humboldta w Berlinie|Uniwersytecie Berlińskim]], a następnie chemię w [[Heidelberg]]u u [[Robert Bunsen|Roberta Bunsena]] i [[Friedrich August Kekulé von Stradonitz|Kekulè'go]]. W roku 1864 został wykładowcą w Berlińskiej Akademii Handlowej. W 1872 r. został profesorem w [[Strasburg]]u. Od 1875 r. pracował na stanowisku profesora chemii na [[Uniwersytet Ludwika Maksymiliana w Monachium|Uniwersytecie w Monachium]], jako następca [[Justus von Liebig|Justusa von Liebiga]].
W 1905 r. został laureatem [[Nagroda Nobla|Nagrody Nobla]] ''w uznaniu jego zasług w rozwoju chemii organicznej i chemicznego przemysłu, oraz za jego pracę nad organicznymi barwnikami i hydroaromatycznymi związkami chemicznymi''.
 
Badania naukowe Baeyera dotyczyły [[terpenterpeny|terpenów]]ów i barwników. Przeprowadzając je odkrył [[eozyna|eozynę]], [[kwas barbiturowy]] (1863), sztuczne [[indygo]] (1870).
W roku 1888 dokonał pierwszej syntezy [[terpeny|terpenu]].
 
Linia 18:
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj stronę | url = http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1905/baeyer-facts.html | tytuł = Adolf von Baeyer - Facts | praca = The Nobel Prize in Chemistry 1905 | opublikowany = Nobel Media AB | język = en | data dostępu = 2014-05-14}}, [http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1905/baeyer-bio.html Biographical]
* {{Cytuj stronę | url = http://www.nndb.com/people/219/000099919/ | tytuł = Adolf von Baeyer | praca = Notable Names Database (NNDB) | język = en | data dostępu = 2014-05-14}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* [https://archive.org/search.php?query=Adolf%20von%20Baeyer%20AND%20mediatype%3Atexts Wyniki wyszukiwania hasła 'Adolf von Baeyer' w bazie ''Internet Archive'']
{{commonscat}}
 
Linia 29:
{{Kontrola autorytatywna}}
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Baeyer, Adolf von}}
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu w Heidelbergu]]
[[Kategoria:Na podstawie starych encyklopedii]]