Twierdza Warszawa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
Linia 8:
[[Plik:Warszawski rejon forteczny (schemat).svg|thumb|250px|[[Warszawski Rejon Umocniony]] – zaznaczono także dzieła planowane i niezrealizowane]]
[[Plik:POL Powazki spichlerz Kozielska.jpg|thumb|250px|Spichlerz twierdzy, [[Powązki (Warszawa)|Powązki]], ul. Kozielska]]
Wzniesiona w pierwszej połowie XIX wieku [[Cytadela Warszawska|Cytadela Aleksandrowska]], mimo uzupełnienia jej siedmioma fortami, nie spełniała wymagań stawianych przez rozwój technik wojennych, służąc głównie celom policyjnym. Wpływ na podjęcie decyzji o rozbudowie fortyfikacji w zachodnich częściach Rosji przyspieszyły wydarzenia końca lat siedemdziesiątych XIX wieku, a więc przede wszystkim [[kongres berliński]] (1878) i sojusz między Austro-Węgrami a Niemcami ([[dwuprzymierze]]).
 
Decyzję o przekształceniu Warszawy w twierdzę władze carskie podjęły w 1879 roku<ref>Lech Królikowski. ''Twierdza „Warszawa”''. Bellona, 1994, strona 14. ISBN 83-11-08323-1. Dyrektywa nr 18.</ref>, samą budowę rozpoczęto z kilkuletnim opóźnieniem. Zaplanowano dwa pierścienie fortów, z których zewnętrzny obejmował także część miasta po prawej stronie Wisły, zaś wewnętrzny – tylko lewą. Ze względu na oszczędności twierdza zamknęła rozwijające się miasto na stosunkowo niewielkiej przestrzeni, co zahamowało terytorialny rozwój Warszawy na kilkadziesiąt lat. Budowę fortów rozpoczęto na wiosnę 1883 roku, zaś zakończono w 1890. Wzniesiono wtedy 20 fortów. Były to umocnienia ceglano-ziemne, posiadające osobne wały dla artylerii i piechoty oraz otoczone rowami, z reguły o narysie regularnych wielokątów.