II proces moskiewski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m drobne merytoryczne
Linia 6:
Oskarżeni mieli rzekomo być członkami skupionej wokół Trockiego opozycji. Postawiono im zarzut szpiegostwa na rzecz Niemiec i [[Japonia|Japonii]], planowanie [[sabotaż]]u, utrudnianie [[kolektywizacja|kolektywizacji]] i [[industrializacja|industrializacji]]. I tym razem wszyscy przyznali się do winy. Poprosili sąd o wydanie wyroków skazujących. Najważniejszym oskarżonym był [[Jurij Piatakow]], który był członkiem Komitetu Centralnego i zastępcą Ordżonikidze – wicekomisarzem przemysłu ciężkiego – faktycznie kierującym industrializacją i zarządzającym przemysłem. Dla „dobra partii” był on w poprzednim procesie świadkiem oskarżenia. Składał fałszywe zeznania przeciwko Kamieniewowi i Zinowiewowi, na prośbę swojego szefa, ludowego komisarza przemysłu ciężkiego [[Sergo Ordżonikidze]]go zgodził się współpracować z [[NKWD]] w zamian za obietnicę darowania życia.
 
W czasie procesu Piatakow zeznał, że spotkał się w [[Norwegia|Norwegii]] z Trockim. Po dementi Trockiego zarząd lotniska, na którym miał wylądować oświadczył, że w tym czasie nie lądował tam żaden samolot z ZSRR. Piatakow miał spotkać się z wysłannikiem Trockiego w hotelu w Kopenhadze – okazało się że hotel o tej nazwie został kilka lat wcześniej zburzony. [[Mistyfikacja]] [[NKWD]] była oczywista. Prócz Piatakowa zostali skazani na śmierć: [[Leonid Sieriebriakow]], [[Nikołaj Murałow]] i dziesięciu innych oskarżonych. [[Karol Radek]] (który jeszcze rok wcześniej na łamach gazety „[[Izwiestija|Izwiestii]]” krytykował Trockiego i jego zwolenników) dostał 10 lat [[Gułag|łagru]] (dwatrzy lata później zabili go tam – według oficjalnej wersji – więźniowie kryminalni). Radek nie zginął od razu, gdyż na procesie demaskował innych rzekomych trockistów. Wyrok 10 lat otrzymał [[Grigorij Sokolnikow]], również zamordowany w więzieniu w maju 1939. Oskarżony o przygotowywanie zamachu na swojego szefa kierowca Mołotowa – [[prowokacja (zachowanie)|prowokator]] NKWD Stroiłow – został skazany na 8 lat pozbawienia wolności.
 
Bezpośrednio po procesie odbyło się plenum KC WKP(b), na którym oponenci Stalina ostatni raz próbowali powstrzymać czystkę. W przeddzień wyznaczonego terminu plenum [[Sergo Ordżonikidze]] został zmuszony do samobójstwa przez [[NKWD]], lub zamordowany. Plenum zakończyło się uchwaleniem zgody na aresztowanie [[Nikołaj Bucharin|Bucharina]], [[Aleksiej Rykow|Rykowa]] i [[Gienrich Jagoda|Jagody]] (członków Komitetu Centralnego) przez NKWD. Otworzyło to drogę do masowych aresztowań dokonywanych przez podległe już wyłącznie [[Nikołaj Jeżow|Jeżowowi]] i Stalinowi NKWD.