Gotfryd IV Garbaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nowy |
|||
Linia 5:
| herb grafika =
| sygnatura grafika =
| dewiza =
| tytuł = [[Władcy Lotaryngii|książę Górnej Lotaryngii]] jako Gotfryd IV (III)
| data koronacji =
Linia 27:
| urodzony = 1025/1040
| zmarł = 26 lutego 1076
| Miejsce pochówku =
| ojciec = Gotfryd Brodaty
| matka = Doda
Linia 44:
W 1069 roku poślubił zaręczoną mu już w dzieciństwie [[Matylda toskańska|Matyldę Toskańską]], córkę jego macochy [[Beatrycze z Bar]] (córki [[Fryderyk II (książę Górnej Lotaryngii)|Fryderyka]], księcia Górnej Lotaryngii z bocznej linii dynastii [[Luksemburgowie|Luksemburgów]]) oraz księcia [[Bonifacy III z Toskanii|Bonifacego III]] - tym samym stał się władcą Toskanii [[iure uxoris]]. Doczekali się córki Beatrycze (1070/1-1071). W tym samym roku, w którym wziął ślub, został następcą ojca w Górnej Lotaryngii po jego śmierci. W 1070 roku zdobył Antwerpię.
W 1070 lub 1071 Matylda opuściła męża, rozczarowana śmiercią dziecka i fizyczną niedoskonałością męża. Udała się do rodzinnej Toskanii i uzyskała [[repudium]]. Zaczęła rządzić tam razem z matką<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/369347/Matilda-of-Canossa | tytuł = Matilda of Canossa | opublikowany = [[Encyklopedia Britannica]] | język = en | data dostępu = 2015-05-15}}</ref>, pozbawiając władzy Gotfryda. W 1072 roku wyruszył do Włoch - chcąc ratować małżeństwo, udał się do jej matki, a potem do papieża [[Grzegorz VII (papież)|Grzegorza VII]], obiecując mu pomoc militarną. Decyzja Matyldy była jednak nieodwołalna. Pogodziwszy się z tym, Gotfryd powrócił na północ. Wkrótce między cesarzem a papieżem wybuchł [[spór o inwestyturę]]. Małżonkowie pogłębili swój podział i stanęli po przeciwnych stronach konfliktu - Gotfryd popierał cesarza, a Matylda - papieża. To przed jej zamkiem, w którym skrył się Grzegorz VII, w styczniu 1077 roku [[Henryk IV Salicki]] odbywał trzydniową pokutę.
Od połowy lat 70. działał jako wierny sojusznik cesarza. W 1075 na jego polecenie najechał księcia saskiego [[Magnus Billung|Magnusa Bildunga]], na którego ziemiach wybuchło powstanie. Później wspomógł [[biskupstwo Utrechtu|biskupa Utrechtu]] [[Wilhelm I van Gelre|Wilhelma I van Gelre]] w najeździe na hrabiego Holandii [[Dirk V|Dirka V]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://histek.blox.pl/2009/02/Historia-Holandii-cz2.html | tytuł = histek.blox.pl > Historia Holandii, cz.2 | data dostępu = 2015-05-15}}</ref>. W 1076 roku wyruszył do Utrechtu, gdyż wybuchł tam bunt przeciw chwilowo nieobecnemu biskupowi. 26 lutego 1076 roku został zamordowany przez buntownika Gizelberto podczas załatwiania potrzeby fizjologicznej, prawdopodobnie na zlecenie Dirka V lub [[Robert I Fryzyjski|Roberta I Fryzyjskiego]].
| |||