Druk sitowy: Różnice pomiędzy wersjami

Technika sitodruku wywodzi się od metod druku szablonowego, stosowanego na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]] od tysięcy lat, zwłaszcza w [[Japonia|Japonii]]. Za twórców sitodruku uznaje się Japończyków – [[Yuzensai Miyasaki]], który w XVII w. wykorzystał tę metodę do ozdabiania [[kimono|kimon]] i [[Zisukeo Hirose]], który w XIX w. wynalazł szablon zwany "katagami"{{fakt|data=2011-03}}. Wycięty z [[papier]]u motyw wzoru nanoszony był na napiętą na drewnianej ramie siatkę z włosów ludzkich lub zwierzęcych. Na wyspach [[Fidżi]] szablony do drukowania tkanin wykonywano z dziurkowanych liści [[Banan zwyczajny|bananów]]<ref>{{cytuj książkę odn|autor=Andrzej Jurkiewicz|tytuł = Podręcznik metod grafiki artystycznej |inni=Roman Artymowski (opracowanie i poszerzenie) |wydawca=Arkady |miejsce =Warszawa |rok=1975 |stronys=160}}</ref>. W XVIII wieku szablony używano do wykonywania imitacji tkanin dekoracyjnych, później także tapet. Pod koniec tego samego wieku szablon znalazł szerokie zastosowanie w dekoracji ścian, mebli i innych sprzętów. Użycie sita – naciągniętego na ramę, zakrytego częściowo lakierem, jedwabiu – było dokonaniem [[Samuel Simon|Samuela Simona]], który opatentował tę metodę, nazwaną '''''silk-screen''''', w 1907 roku w [[Manchester]] ([[Wielka Brytania]]).

* {{cytuj książkę |autorimię=Andrzej|nazwisko= Jurkiewicz|tytuł = Podręcznik metod grafiki artystycznej |inni=Roman Artymowski (opracowanie i poszerzenie) |wydawca=Arkady |miejsce =Warszawa |rok=1975 |strony=160-203|odn=tak}}