Zamek w Szydłowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: drobne redakcyjne
m drobne techniczne
Linia 48:
W [[1723]] starosta Józef Załuski odnowił zamek, który umieścił na elewacji z tej okazji swój kartusz herbowy. Pod koniec [[XVIII wiek|XVIII w.]] zamek został opuszczony przez mieszkańców, co spowodowało jego powolną destrukcję w XIX wieku. W tym okresie był wykorzystywane przez pewien okres jako stajnia.
 
W [[1927]] ruiny zamku zabezpieczono. W [[1946]] pod kierownictwem Jerzego Żukowskiego zrekonstruowano mury obwodowe z blankami od strony zachodniej. Jednocześnie mury domu dużego zostały podniesione i zwieńczone pseudoblankami, które nie istniały przedtem<ref name=Guerquin> </ref>.
 
== Architektura ==
Zamek powstał na planie wydłużonego wieloboku o powierzchni przekraczającej 7000 m²<ref name=Guerquin> </ref>. W pierwszej fazie budowy był prawdopodobnie otoczony prowizorycznymi umocnieniami, które później zastąpiono murem.
 
[[Plik:Szydlow1.jpg|thumb|Skarbczyk]]
Głównym elementem zespołu zamkowego był ustawiony prostopadle do murów obwodowych budynek mieszkalny, zwany "Salą Rycerską". Zamykał on od południa dziedziniec i miał wymiary 34,8 x 12,8 m<ref name=Guerquin> </ref>. Wzniesiono go na planie prostokąta. Był piętrowy i zbudowany z kamienia. Po stronie południowej znajdował się [[ryzalit]], być może dawna kaplica zamkowa. Na każdej z kondygnacji znajdowały się dwa pomieszczenia. Na piętrze od strony murów była sala z wnęką kominkową. Prawdopodobnie budynek posiadał dwuspadowy dach. Zachowały się ostrołukowe kamienne [[portal]]e i kamienne oprawy okienne o bardzo wysokim poziomie artystycznym (podobne w Polsce egzemplarze znajdują się tylko na Wawelu). Sala Rycerska to najlepiej zachowany, średniowieczny monarszy gmach rezydencjonalny na terenie Królestwa Polskiego.
 
Na kulminacji wzgórza położona była cylindryczna kamienna wieża. Znajdowała się w północno-zachodnim narożu zamku. Zachowały się z niej jedynie fundamenty, które pozwalają przypuszczać, że wieża miała występujący poza okrąg podstawy "dziób"<ref name=Guerquin> </ref>. Był on skierowany na zachód. Forma ta jest unikatowa w budownictwie obronnym z czasów Kazimierza Wielkiego<ref name=Guerquin> </ref>.
 
W [[XV wiek|XV w.]] na ruinach wieży wzniesiono piętrowy budynek nazywany "skarbczykiem". W [[1528]] został on rozbudowany.