Interwencja Układu Warszawskiego w Czechosłowacji: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Stosunki polsko-czeskie" za pomocą HotCat
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Geneza: poprawa literówek, replaced: częsci → części przy użyciu AWB
Linia 27:
 
== Geneza ==
Przemiany polityczne w Czechosłowacji, zapoczątkowane w styczniu 1968 roku spowodowały falę niezadowolenia wśród władz państw socjalistycznych, zwłaszcza [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Przywódcy częsciczęści partii komunistycznych z Europy Środkowo-Wschodniej obawiali się rewolucji czechosłowackiej, która mogłaby negatywnie oddziaływać na inne społeczeństwa państw demokracji ludowej. Wybrany 4 stycznia 1968 roku I sekretarz Komitetu Centralnego [[Komunistyczna Partia Czechosłowacji|Komunistycznej Partii Czechosłowacji]] (KSČ) [[Alexander Dubček]] zapowiedział głębokie reformy społeczne i gospodarcze, uniezależniające państwo od politycznej podległości ZSRR (budowa „socjalizmu z ludzką twarzą”). Liberalizacja forsowana przez Dubčeka obejmowała zwiększenie wolności prasy, wolności słowa, swobody przemieszczenia się, większy nacisk gospodarczy na dobra konsumpcyjne, możliwość wprowadzenia wielopartyjnego rządu i ograniczenie władzy tajnej policji a także potencjalne wycofanie się z Układu Warszawskiego<ref>Gaddis 2005, s. 150</ref><ref>Ello (ed.), Paul (kwiecień 1968). ''Control Committee of the Communist Party of Czechoslovakia, "Action Plan of the Communist Party of Czechoslovakia (Prague, April 1968)''" w: Dubcek's Blueprint for Freedom: His original documents leading to the invasion of Czechoslovakia. William Kimber & Co. 1968, s.32, 54</ref>. Tak zwana „[[Praska wiosna]]” dla I sekretarza KC [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]] [[Leonid Breżniew|Leonida Breżniewa]] miała charakter kontrrewolucji, której natychmiast należało zapobiec. Duże naciski na jej stłumienie wywierali także przywódcy [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Władysław Gomułka]] oraz [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] [[Walter Ulbricht]], którzy obawiali się, że po wyjściu Czechosłowacji z [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]] [[Niemcy Zachodnie|RFN]] może zakwestionować powojenny układ granic<ref>5 lipca na posiedzeniu KC PZPR [[Władysław Gomułka]] narzekał na niedostateczną jego zdaniem determinację ZSRR w tłumieniu reform w CSRS. Por. {{cytuj książkę |autor=Jerzy Eisler |url=http://pamiec.pl/pa/biblioteka-cyfrowa/publikacje/9929,Jerzy-Eisler-Polskie-miesiace-czyli-kryzysy-w-PRL.html |tytuł=Polskie miesiące czyli kryzys(y) w PRL |rok=2008 |isbn=9788376290195 |wydanie=EPUB |cytat="Radzieccy robią to wszystko w rękawiczkach. Gdyby to zależało od nas, to już bym ich dawno złamał. Proces prowadzi do odpadnięcia Czechosłowacji z naszego obozu. Widzę trudności z wejściem wojsk obecnie. Radzieccy mają prawo, ponieważ wyzwolili Czechosłowację, zginęły tysiące ich żołnierzy, udzielali pomocy gospodarczej. Możemy radzieckim powiedzieć, że wprowadzimy nasze wojska bo tu idzie o nasze bezpieczeństwo. Do diabła z suwerennością. Jeśli zaś nie chcą, to niech ustępują dalej" }}</ref>.
Dwustronne rozmowy radziecko-czechosłowackie nie przyniosły spodziewanych efektów. 17 sierpnia w [[Moskwa|Moskwie]] podjęto decyzję o interwencji wojsk Układu Warszawskiego na terenie [[Czechosłowacja|CSRS]]. 21 sierpnia Minister Obrony Narodowej CSRS wydał zakaz użycia broni wobec wojsk interwencyjnych. Prezydent Czechosłowacji [[Ludvík Svoboda]] nakazał uczynić wszystko, co pomogłoby zapobiec rozlewowi krwi.