Korabl-Sputnik 1: Różnice pomiędzy wersjami

'''Korabl-Sputnik 1''' – prototyp statku [[Wostok (statek kosmiczny)|Wostok]], część [[Program Wostok|Programuprogramu Wostok]]. Pierwszy z serii statków przygotowujących [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]] do wysłania człowieka w [[Przestrzeń kosmiczna|Kosmoskosmos]]. Służył badaniom wpływu [[Lot kosmiczny|lotu kosmicznego]] na organizm człowieka, sprawdzeniu głosowej łączności [[radio]]wej, [[System podtrzymywania życia|systemów podtrzymywania życia]], zmierzeniu czynników mogących wpłynąć na zachowanie człowieka w Kosmosie.

Statek nie był przygotowany do bezpiecznego powrotu na Ziemię. Nie posiadał [[Osłona termiczna|osłony termicznej]]. Na pokładzie znajdował się [[manekin]] człowieka. Masa pustego pojazdu wynosiła 1477 kg.

Dnia 15 maja 1960 roku, w drugą rocznicę wysłania [[Sputnik 3|Sputnika 3]], z [[kosmodrom]]u [[Bajkonur]] wystrzelono największego z wprowadzonych dotychczas na orbitę sztucznych satelitów. Statek wszedł na orbitę o początkowych parametrach: 312/369 km. Okres obiegu dookoła Ziemi początkowo wynosił 91&nbsp;minut przy nachyleniu orbity do płaszczyzny równika 65°. Całkowita masa statku oddzielona od ostatniego członu rakiety nośnej wynosiła 4540 kg, w tym masa aparatury pomiarowej – 1477 kg. {{r|astronautyka}}. W statku znajdowała się kabina ciśnieniowa, o masie 2,5 tony, z ładunkiem pozorującym człowieka oraz odpowiednim wyposażeniem koniecznym do odbycia lotu przez człowieka. Po czterech dniach lotu, 19 maja, 1960 roku o godz. 15:52 czasu moskiewskiego, została wydana komenda radiowa rozpoczynająca procedurę powrotu kabiny załogowej. Statek miał zmienić położenie i oddzielić resztę statku od kapsuły, a ta o własnych silnikach miała skierować się do [[Atmosfera|atmosfery]] gdzie oba obiekty miały zakończyć swoje istnienie.<ref>{{cytuj pismor|czasopismo=Astronautyka|wydawca=[[Polskie Towarzystwo Astronautyczne]]|miejsce=Warszawa|rok=1960|numer=3|wolumin=8|strony=21astronautyka}}</ref>. Jednak wskutek błędnej reorientacji statku, silniki umieściły statek na jeszcze wyższej orbicie (307/690 km). Na pokładzie satelity znajdował się radionadajnik „Sygnał”, pracujący ma częstotliwości 19,995 [[herc|MHz]]. Urządzenie na pokładzie były zasilane w energię elektryczną za pomocą baterii chemicznych [[Bateria słoneczna|paneli słonecznych]]{{r|astronautyka}}. Statek powrócił do atmosfery samodzielnie – przez przyciąganie grawitacyjne Ziemi – pięć lat później, 15 października 1965 roku, o godz. 21:21 [[Czas uniwersalny|GMT]]. Rozpadł się na sześć części, które zostały odnotowane w katalogach [[Komitet do spraw Badań Przestrzeni Kosmicznej|COSPAR]]. Odłamki tej części statku zostały znalezione na środku jednej z głównych ulic miasta [[Manitowoc (Wisconsin)|Manitowoc]], w stanie [[Wisconsin]], w [[Stany Zjednoczone|USA]].

{{Przypisy}}|przypisy=