Order Domowy Nassauski Lwa Złotego: Różnice pomiędzy wersjami

Odznaczenie zostało ustanowione [[29 stycznia]] [[1858]] przez króla Niderlandów (w [[unia personalna|unii personalnej]] także wielkiego księcia Luksemburga) [[Wilhelm III Holenderski|Wilhelma III]] oraz jego krewnego [[Adolf (wielki książę Luksemburga)|Adolfa von Nassau-Weilburg]], następcy tronu w Luksemburgu, wówczas jeszcze (do [[1866]]) panującego księcia w niemieckim [[Księstwo Nassau|księstwie Nassau]], [[aneksja|anektowanym]] w tym roku przez [[Królestwo Prus|Prusy]]. Posiadało od początku bardzo ekskluzywny charakter i tylko jedną klasę, Wielki Krzyż, i nadawane być mogło tylko członkom rodów panujących, dygnitarzom z tytułem "ekscelencja" na stanowisku co najmniej [[ambasador]]a, [[premier]]a, [[Generał#Stopnie generalskie w innych armiach|generała dywizji]] czy [[arcybiskup]]a oraz wysokim dostojnikom dworskim.

W [[1873]] król Wilhelm III, pragnąc nadać orderowi charakter ogólnego odznaczenia za zasługi, rozszerzył go o trzy nowe klasy (później cztery) według znanego schematu [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]], dodając stopnie Wielkiego Oficera, Komandora, Oficera i Kawalera, na co książę Adolf się nie zgodził, pozostając przy I. klasie nadawanej przez siebie jako prywatny [[order domowy]]. W [[1892]], dwa lata po objęciu tronu Luksemburga, Adolf odwołał reformy Wilhelma III i przywrócił order Złotego Lwa do pierwotnej formy ekskluzywnego jednoklasowego odznaczenia.