Walter Ulbricht: Różnice pomiędzy wersjami

Komuniści z Ulbrichtem na czele szybko przejęli kontrolę nad SED. Po utworzeniu na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej [[Niemiecka Republika Demokratyczna|Niemieckiej Republiki Demokratycznej]] (NRD), Ulbricht objął stanowisko wicepremiera (11 października 1949 roku). W 1950 roku został sekretarzem generalnym SED, czyli praktycznie przejął władzę w państwie<ref name=WB1>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372</ref>. Po przejęciu władzy Ulbricht przystąpił do wprowadzania w życie stalinowskich wzorów ustrojowych. Rozpoczęto [[kolektywizacja|kolektywizację]] rolnictwa i rozbudowę przemysłu<ref>Martin Kitchen, ''A History Of Modern Germany 1800-2000'', Blackwell, 2006, s.328</ref><ref name=WB1>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372</ref>. Pod jego rządami na arenie międzynarodowej głoszono hasła zjednoczenia Niemiec pod rządami komunistów. W 1951 roku Ulbricht wezwał mieszkańców [[Niemcy Zachodnie|Zachodnich Niemiec]] do występowania przeciwko [[USA|Stanom Zjednoczonym]] i podjęcia strajku generalnego.

 

 

W 1971 roku zrezygnował z funkcji I sekretarza SED. Na stanowisku zastąpił go [[Erich Honecker]]<ref>Wolfgang Benz; Hermman Graml (1986); ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 462-463</ref>. Dońca życia pozostawał na reprezentacyjnym stanowisku przewodniczącego Rady Państwa NRD. Zmarł w Berlinie w 1973 roku.