Reasekuracja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, drobne redakcyjne
poprawa merytoryczna w ramach projektu
Linia 1:
'''Reasekuracja''' – odstąpienie całości lub części [[ubezpieczenie (umowa)|ubezpieczenieubezpieczonego]] ubezpieczycieli[[ryzyko|ryzyka]] bądź grupy ryzyk wraz z odpowiednią częścią składek innemu zakładowi ubezpieczeń (reasekuratorowi) w zamian za partycypację w wypłacie potencjalnych świadczeń. Jest to tzw. „ubezpieczenie ubezpieczycieli”, co oznacza [[Cesja|cesję]] (przekazanie) części lub całości (w takim przypadku nazywanej [[fronting]]iem) [[Ryzyko|ryzyka]] wraz z częścią (lub całością) składek innemu [[ubezpieczyciel]]owi (czyli [[reasekurator]]owi)<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Reasekuracja | url = http://www.rzu.gov.pl/vademecum-ubezpieczonego/encyklopedia-ubezpieczen | praca = Encyklopedia ubezpieczeń | opublikowany = [[Rzecznik Ubezpieczonych]] | data = | data dostępu = 2014-07-04}}</ref>. W zamian reasekurator zobowiązuje się do wypłaty odszkodowania w przypadku zaistnienia [[Zdarzenie losowe|zdarzenia losowego]], za które odpowiedzialny jest [[cedent]] ryzyka.
 
Innymi słowy reasekuracja jest umową, na mocy której jeden [[zakład ubezpieczeń]], zwany cedentem odstępuje całość lub część ubezpieczonego ryzyka bądź grupy ubezpieczonych ryzyk określonego rodzaju, wraz z odpowiednią częścią składek innemu zakładowi ubezpieczeń, zwanemu reasekuratorem, który ze swojej strony zobowiązuje się do zapłaty cedentowi odpowiedniej części świadczeń wypłaconych ubezpieczającym. Umowa ta służy przedłużeniu i rozszerzeniu ubezpieczenia. Scedowane rodzaje ryzyka mogą, w całości lub w części, podlegać dalszemu podziałowi i przekazaniu innym zakładom ubezpieczeń.
Obecnie występują dwie tezy co do tego czym właściwie jest reasekuracja. Jedna z nich traktuje reasekurację jako osobną umowę, druga natomiast jako ubezpieczenie ubezpieczenia. Z prawnego punktu widzenia jednak sprzeczne jest uznanie reasekuracji za ubezpieczenie ubezpieczenia, ponieważ ubezpieczenie samo w sobie zakłada brak zysku (działanie do niego zmierzające jest przestępstwem) ze strony ubezpieczającego się. Natomiast w reasekuracji podmiot przekazujący część ryzyka osiąga zysk w postaci prowizji od reasekuratora.
 
Rozróżniane są dwa podstawowe typy reasekuracji: proporcjonalna (quota share, surplus) i nieproporcjonalna ([[excess-of-loss]], [[Cięcie strat|stop-loss]]).
Reasekuracja jest działaniem wtórnym do ubezpieczenia i nie powoduje powstawania nowych funduszy ubezpieczeniowych, a jej przedmiotem jest ogólna sytuacja majątkowa zakładu reasekurowanego.
 
W umowie reasekuracji występują dwa podmioty: zakład ubezpieczeń odstępujący ryzyko (reasekurowany, cedent) oraz zakład ubezpieczeń przyjmujący ryzyko (reasekurator, cesjonariusz).
 
Biorąc pod uwagę rolę, jaką pełnią strony umowy reasekuracyjnej, wyróżnia się reasekurację czynną (przyjmowanie ryzyka) i bierną (odstępowanie ryzyka). Reasekuracja umożliwia uzyskanie przez ubezpieczyciela ochrony w przypadku, gdy część ryzyka przekracza jego możliwości finansowe, albo gdy zakłócona może być równowaga jego portfela ubezpieczeniowego. Dzięki reasekuracji ubezpieczyciel zachowuje elastyczność w swojej polityce akceptacyjnej (tzn. jest w stanie akceptować wiele dodatkowych, różnych ryzyk), a to z kolei umożliwia mu oferowanie swoim klientom lepszych jakościowo usług.
Do najważniejszych funkcji reasekuracji zalicza się:
* funkcję stabilizatora wyników finansowych ubezpieczyciela,
* funkcję zwiększania możliwości akceptacyjnych ubezpieczyciela,
* funkcję wzmacniania podstaw finansowych ubezpieczyciela.
 
Dwa największe światowe towarzystwa reasekuracyjne to [[Munich Re]] i [[Swiss Re]].
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* A. Małek, ''Reasekuracja: Klasyczne i alternatywne metody transferu ryzyka ubezpieczeniowego'', Poltext, Warszawa, 2011.
* J. Monkiewicz, ''Podstawy Ubezpieczeń'', Tom III, ''Przedsiębiorstwo'', Poltext, Warszawa, 2003.
 
 
[[Kategoria:Ubezpieczenia]]