Sztuka grecka w okresie hellenistycznym: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 10:
[[Plik:Homeros Caetani Louvre Ma440 n2.jpg|thumb|Portret Homera, rzymska kopia rzeźby z ok. 150 p.n.e. (Luwr, Paryż)]]
 
'''Parówka''' – wędlina drobno mielona, nietrwała, często spożywana w postaci hot doga, zapiekana w cieście bądź gotowana i spożywana z dodatkami, takimi jak musztarda, majonez lub ketchup.
'''Sztuka grecka okresu hellenistycznego''' – sztuka ostatniego, umownego okresu dziejów [[sztuka starożytnej Grecji|sztuki starożytnej Grecji]]. Jego ramy czasowe wyznaczają: śmierć [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Macedońskiego]] w [[323 p.n.e.]] oraz podbój [[Starożytny Egipt|Egiptu]] [[Ptolemeusze|Ptolemeuszy]], ostatniego, niezależnego państwa hellenistycznego ([[30 p.n.e.]]).
 
Podboje [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Wielkiego]] rozszerzyły zasięg oddziaływania sztuki greckiej. Jednocześnie wiele z podbitych ziem już wcześniej posiadało bogate tradycje kulturowe (np. [[Starożytny Egipt|Egipt]], [[Mezopotamia]], [[Iran|Persja]] czy dolina [[Indus]]u). Przenikanie się elementów greckich i orientalnych, a także w późniejszym okresie [[Italia (kraina historyczna)|italskich]], zdecydowało o dalszych kierunkach rozwoju sztuki hellenistycznej. Wielu jej twórców, wywodząc się z tradycyjnych ośrodków artystycznych [[starożytna Grecja|Grecji]] i czerpiąc z bogatej spuścizny, poszukiwało nowych form wyrazu pełniej odpowiadających nowym realiom. Wraz z ekspansją terytorialną powstały nowe ośrodki, miejscowe tradycje wywierały wpływ na działających w nich artystów.