Friedrich Dürrenmatt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życie: literówka
m Wycofano edycje użytkownika 2A00:F41:3004:28D3:E9D8:F7F2:B994:FDB5 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Beno.
Linia 33:
Szczególnie dużo odznaczeń otrzymał w latach 80., między innymi ''Wielką Austriacką Nagrodę Państwową za Literaturę Europejską'' i ''Nagrodę im. Georga Büchnera''.
 
Jako autor zajmujący w swoich esejach i rozprawach krytyczne stanowisko wobec społeczeństwa, podejmował się także oceny polityki międzynarodowej, czego przykładami są: ''Ameryka'', tekst prasowy ''Wstawiam się za Izraelem'' (1973) oraz rozprawa<ref>a b c d Dürrenmatt, Friedrich: Albert Einstein – Ein Vortrag, 1979 gehalten zu dessen 100. Geburtstag.</ref> z okazji setnej rocznicy urodzin [[AlbertaliterówkaAlbert Einstein]]a w [[Zurych]]u. W 1990 wygłosił dwie przemowy o [[Václav Havel|Václavie Havlu]] i [[Michaił Gorbaczow|Michaile Gorbaczowie]], które ukazały się pod tytułem ''Nadzieja [[Immanuel Kant|Kanta]]''.
Einstein]]a w [[Zurych]]u. W 1990 wygłosił dwie przemowy o [[Václav Havel|Václavie Havlu]] i [[Michaił Gorbaczow|Michaile Gorbaczowie]], które ukazały się pod tytułem ''Nadzieja [[Immanuel Kant|Kanta]]''.
 
29-tomowe wydanie jego dzieł ukazało się w 1980 w wydawnictwach ''Arche Verlag'' oraz w ''Diogenes Verlag''. Wiele książek było przez Dürrenmatta opracowywanych ponownie. Swojej twórczości autorskiej nigdy nie uważał za zakończonej. W ramach przygotowań do obszernego wydania jego dzieł w roku 1980, Dürrenmatt rozmyślał intensywnie nad swoją pracą twórczą, stworzonymi literackimi figurami i miejscami. Wynikiem tego było 9-częściowe dzieło ''Geschichte meiner Schriftstellerei bzw. Stoffes'', opublikowane w dwóch tomach. Kontynuacja została wydana pośmiertnie w 1992 pod tytułem ''Gedankenfuge eine Fortsetzung der Stoffe''.