II wojna kappelska: Różnice pomiędzy wersjami

Do [[I wojna kappelska|I wojny]] doszło w [[1529]] rroku. Wojska protestanckie zajęły szereg miejscowości w [[Argowia|Argowii]]. Siły obu walczących stron nie chciały jednak za bardzo walczyć ze sobą, o czym świadczy fakt częstego bratania się żołnierzy obu armii. [[26 czerwca]] doszło zatem do zawarcia pokoju kończącego I wojnę kappelską<ref>[https://www.historicum.net/themen/reformation/glossar/k/ Erster Kappeler Krieg] (niem.){{lang|de}}</ref>, w wyniku którego postanowiono, że na terenach wspólnej władzy, miejscowe władze decydować będą o wyznaniu ich mieszkańców.

Pierwszy pokój kappelski pozwalał więc formalnie na ekspansję [[Reformacja|reformacji]], jednak nie rozwiał on wszystkich obaw [[Huldrych Zwingli|Zwingliego]] i [[Zurych (kanton)|Zurychu]]. Obawiali się oni zbrojnego wystąpienia [[Karol V Habsburg|cesarza Karola V]] i jego brata [[Ferdynand I Habsburg|Ferdynanda]] przeciw protestantom niemieckim i szwajcarskim i szykowali koalicję z [[landgraf]]ami z [[Hesja|Hesji]] i [[Bazylea|Bazylei]]. Uważając pięć kantonów katolickich za prawdopodobnych sprzymierzeńców obu władców w takim przedsięwzięciu, postanowili jak najprędzej pozbyć się potencjalnego zagrożenia. Odmowa udziału katolickich kantonów w lokalnej wojnie sprzymierzonej [[Gryzonia|Gryzonii]] z kasztelanem Musso na jeziorze [[Como (jezioro)|Como]] w marcu i kwietniu [[1531]] r.roku zdawała się potwierdzać teorię Zwingliego. Zwingliemu nie powiódł się plan stworzenia wielkiego przymierza przeciwko Habsburgom z protestantami niemieckimi, a nawet z [[Francja|Francją]], [[Republika Wenecka|Wenecją]] i [[Mediolan]]em.

Z początkiem 1521 r.roku Zwingli zwrócił się do władz pięciu kantonów katolickich z żądaniem zezwolenia na swobodne wyznawanie kultu reformowanego na ich terenie. Żądanie to zostało potraktowane jako mieszanie się w sprawy wewnętrzne tych kantonów, niezgodne z wcześniejszymi ustaleniami i w związku z tym odrzucone. W tej sytuacji Zurych zaczął naciskać na [[Berno (kanton)|Berno]], by wspólnie z nim podjęło interwencję militarną. Berno odmówiło, jednak w maju 1531 r.roku obydwa kantony wprowadziły [[embargo]] żywnościowe przeciwko pięciu kantonom katolickim. Obejmowało ono wszystkie zboża (należy podkreślić, że z powodu wcześniejszego nieurodzaju również kantony protestanckie borykały się z brakiem żywności i drożyzną) oraz sól.

W tzw. II wojnie kappelskiej kantony katolickie dysponowały (według różnych źródeł) 7000-80007000–8000 ludzi. Protestanci dysponowali siłami zaledwie 1200-20001200–2000 ludzi z Zurychu pod dowództwem [[Huldrych Zwingli|Huldrycha Zwingliego]] – reformatora zuryskiego i twórcy szwajcarskiego protestantyzmu. Katolickie kantony atakując jako pierwsze wygrały w dniu 11 października [[Bitwa pod Kappel|bitwę pod Kappel]], w której zginął Zwingli<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Krasuski | imię = Jerzy | tytuł = Historia Niemiec | wydawca = Ossolineum | wydanie = I | miejsce = Wrocław | rok = 1998 | strony = | isbn = 83-04-04422-6}}</ref>.