Wikipedia

Trapiści: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Linia 24:
Na początku XVII w. większość zakonników opuściła ruiny opactwa. Pozostało kilku najbardziej wytrwałych indywidualistów oraz opat Marsollier. Ten jednak przestał zajmować się klasztorem, żył w samotności i z nikim nie rozmawiał, gdyż w ten sposób doznawał objawień. Pozostali mnisi postępowali podobnie. W 1662 roku do opactwa trafił samotny opat [[Armand Jean le Bouthillier de Rancé]] (według niektórych źródeł{{według kogo|data=2012-04}} był opatem już od 1637 r.). Udało mu się częściowo skończyć z indywidualizmem w sprawach jedzenia i spania – mnisi jedli wspólnie w określonych porach i o określonej porze chodzili spać. Podjęli też prace na rzecz klasztoru dzięki czemu stopniowo uporządkowano i odremontowano klasztor. Pozostałe obyczaje mnichów w dużym stopniu pokrywały się z wymogami pierwotnej reguły [[cystersi|cysterskiej]]. Egzekwowano nakaz pracy i milczenia. W 1664 w klasztorze pojawił się [[Augustin de Lestrange]], zwolennik kontemplacji i studiowania literatury kościelnej. W ten sposób w klasztorze La Trappe pojawiły się dwie główne zasady reguły trapistów (praca i kontemplacja). Ten rok uważa się za rok powstania zakonu trapistów.
 
Ponieważ Armand de Rancé nie zgadzał się na kontemplację i czytanie zamiast pracy, w 1785 doszło do rozłamu. Augustin de Lestrange opuścił klasztor zabierając ze sobą do Szwajcarii 21 mnichów podobnie myślących. W okresie rewolucji Francuskiejfrancuskiej trapiści musieli opuścić Francję, a przy okazji powstało kilka ich ośrodków w Europie. Po upadku Napoleona część mnichów wróciła do La Trappe. Około 1830 roku do trapistów należało 10 klasztorów męskich i 4 żeńskie. Formalnie jednak wszyscy należeli wciąż do cystersów. W 1847 papież [[Pius IX]] oficjalnie uznał dwie osobne kongregacje zakonne: jedną stosującą się do reguł ustalonych przez Armand de Rancé i drugą stosującą się do zasad Augustina Lestranga. W 1892 r. za papieża [[Leon XIII|Leona XIII]] połączono obie kongregacje w zakon zreformowanych cystersów. W roku [[1894]], po połączeniu trzech kongregacji (dołączono kobiecą), oficjalnie powstał odrębny [[Zakon mniszy|zakon kontemplacyjny]]. W dniu 21 listopada papież [[Benedykt XVI]] nadał przywilej dla klasztoru trapistów w Mariawald (Diecezja Akwizgran) na pełny powrót do [[Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego|liturgii i obserwancji stosowanej przez ten zakon w latach 1963/64]]. Stosowny wniosek przedłożył Stolicy Apostolskiej opat tego klasztoru o. Josef Vollberg.
 
== Zwyczaje zakonne ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Trapiści”