Piotr Wilniewczyc: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
drobne techniczne |
||
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Piotr Apolinary Wilniewczyc
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|grafika = Piotr Wilniewczyc.JPG
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[31 stycznia]] [[1887]]
|miejsce urodzenia = {{państwo|RUS|wariant=1721}}, Kimiltiej na [[Syberia|Syberii]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[23 grudnia]] [[1960]]
|miejsce śmierci = {{państwo|POL}}, [[Warszawa]]
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|zawód = inżynier, konstruktor [[broń strzelecka|broni strzeleckiej]]
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
[[Plik:Piotr Wilniewczyc (grób).JPG|thumb|Grób wynalazcy Piotra Wilniewczyca na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]]]
Linia 28:
W 1921 powrócił do Polski i podjął pracę w Boryszewskiej Fabryce Prochu pod [[Sochaczew]]em jako kierownik laboratorium mechanicznego badania prochu. W latach 1924-1928 wykładał w Oficerskiej Szkole Artylerii w [[Toruń|Toruniu]], napisał tam trzy podręczniki akademickie. Od 1928 roku do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pracował w [[Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia|Państwowych Wytwórniach Uzbrojenia]] w Warszawie w charakterze eksperta balistycznego i doradcy w dziedzinie konstrukcji broni. W tym okresie zajął się również konstruowaniem broni.
Najbardziej znaną jego konstrukcją był opracowany w 1931 roku razem z [[Jan Skrzypiński|Janem Skrzypińskim]] [[pistolet]] samopowtarzalny kaliber 9 mm [[Pistolet Vis wz. 35|Vis]], który stał się przepisowym pistoletem [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Polskiego]], produkowanym seryjnie od 1936 roku, pod oznaczeniem pistolet VIS wz.35. Do wybuchu II wojny światowej, wyprodukowano ich prawdopodobnie ok. 49,
W 1938 Wilniewczyc razem ze Skrzypińskim skonstruowali [[pistolet maszynowy]] 9 mm [[Pistolet maszynowy Mors|Mors]], który miał być przyjęty na uzbrojenie Wojska Polskiego jako pistolet maszynowy Mors wz.39, lecz przed wybuchem wojny wykonano tylko serię informacyjną ok. 50 sztuk. Piotr Wilniewczyc pracował także nad innymi wzorami uzbrojenia m.in. karabinem przeciwpancernym [[Karabin przeciwpancerny wz. 35|UR]]<ref name="encyklopedia">{{Cytuj książkę | nazwisko= | imię= | autor= Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak| tytuł= Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku) | strony=241}}</ref>, czołgowym i lotniczym karabinem maszynowym, hamulcem wylotowym do dział artyleryjskich<ref name="encyklopedia" /> oraz prowadził badania naukowe głównie z zakresu [[balistyka|balistyki]] (pocisk samoczynnie rejestrujący opór powietrza podczas lotu, zapalniki do bomb lotniczych i pocisków artyleryjskich). Opracował również tabelę strzelniczą dla pocisku „S” do [[Karabin Gew98|karabinu wz. 1898 Mauser]]<ref name="encyklopedia" />
Podczas okupacji niemieckiej Wilniewczyc przebywał w kraju, był żołnierzem [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. W konspiracji nadal zajmował się konstrukcją broni, opracowując [[Tłumik dźwięku|tłumik]] do pistoletu maszynowego [[Pistolet maszynowy Sten|STEN]]. Po wojnie zajął się w większym stopniu pracą naukową, zostając wykładowcą [[Politechnika Łódzka|Politechniki Łódzkiej]] od 1945 i [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] od 1948, prowadził także zajęcia na [[Politechnika Poznańska|Politechnice Poznańskiej]]. Od 1954 był profesorem Politechniki Warszawskiej i kierownikiem Zakładu Konstrukcji Urządzeń Automatycznych na Wydziale Sprzętu Mechanicznego, zajmującego się konstrukcją automatycznej broni strzeleckiej. W 1955 opublikował znaną pracę teoretyczną: ''Broń strzelecka'', a w 1958 ''Broń samoczynna''.
Linia 36:
Po wojnie zajmował się w dalszym ciągu konstrukcją broni strzeleckiej; w 1958 wraz ze Stanisławem Rojkiem opracował projekt pistoletu [[Pistolet WiR wz. 1957|WiR wz. 1957]] w wariantach na naboje kaliber [[Nabój 9 × 17 mm Short|9 mm Browning]], [[Nabój 9 × 18 mm Makarowa|9mm Makarow]] i [[Nabój 7,65 × 17 mm SR Browning|7,65 mm Browning]], działającego na zasadzie odrzutu [[zamek swobodny|zamka swobodnego]]. Nie został on jednak skierowany do produkcji seryjnej. Pod koniec lat pięćdziesiątych Wilniewczyc kierował zespołem opracowującym [[pistolet maszynowy]] RAK, który już po jego śmierci został ukończony i przyjęty na uzbrojenie Wojska Polskiego i [[Milicja Obywatelska|milicji]] pod oznaczeniem [[Pistolet maszynowy PM-63|PM-63 RAK]].
W ostatnich latach swojego życia pełnił funkcję kierownika Zakładu Konstrukcji Urządzeń Automatycznych w Katedrze Urządzeń Mechanicznych Politechniki Warszawskiej<ref name="encyklopedia" />. Zmarł na [[rak (choroba)|raka]] 23 grudnia 1960 w Warszawie, został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]].
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* Wojciech Weiler:
* {{Cytuj książkę | nazwisko= | imię= | autor= Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak| tytuł= Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku) | data=| wydawca= Wydawnictwo „WIS” | miejsce= Warszawa 1994| isbn = 83-86028-01-7 | strony=241}}
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Polscy inżynierowie]]
[[Kategoria:Polscy konstruktorzy broni]]
| |||