Aleksy Apokauk: Różnice pomiędzy wersjami

Data narodzin Aleksego jest nieznana, wiadomo natomiast, że pochodził z niższych warstw społeczeństwa [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskiego]]. Mimo to udało mu się znaleźć zatrudnienie w administracji, gdzie zaczął jako jako pisarz [[domestyk]]a. Piął się po szczeblach kariery, aż w 1321 roku został mianowany cesarskim parakoimōmenos (urząd zbliżony w obowiązkach do [[szambelan]]a)<ref name=kon>Cavallo Guglielmo, ''The Byzantines'', Wydawnictwo Uniwersytetu Chicago, 1997</ref>. W tym samym roku doszło do sporu między cesarzem [[Andronik II Paleolog|Andronikiem II Paleologiem]] a jego wnukiem [[Andronik III Paleolog|Andronikiem III]]<ref name=Nicol>Nicol Donald M., ''The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453'', Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 1993</ref><ref name=Bartek>Bartusis Mark C., ''The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204-1453'', Wydawnictwo Uniwersytetu Pensylwania, 1997</ref>. Aleksy razem z Janem Kantakuzenem, [[Syrgianes Paleolog|Syrgianesem]] Paleologiem i Teodorem Synadenem, stanęli po stronie młodego następcy tronu w czasie walk dynastycznych. Gdy Andronik III został samodzielnym cesarzem, mianował Aleksego szefem kancelarii cesarskiej (mesazōn) i zarządcą finansów<ref name=Nicol/>. Wysoka pozycja w administracji i na dworze oraz protekcja Jana Kantakuzena, pozwoliły mu na zgromadzenie znacznej osobistej fortuny i budowę własnej warowni nad [[Morze Marmara|Morzem Marmara]]<ref name=Nicol/>.

Gdy w czerwcu 1341 roku zmarł Andronik III, pozostawiając 9- letniegodziewięcioletniego następcę [[Jan V Paleolog|Jana]], Kantakuzen wystąpił z roszczeniami do regencji i opieki nad niepełnoletnim władcą. Aleksy pozostawał wówczas wierny swojemu protektorowi i początkowo popierał go w sporze z wdową po Androniku, Anną Sabaudzką i patriarchą Konstantynopola, Janem Kalekasem. Jeszcze przed śmiercią cesarza został nagrodzony przez Kantakuzena tytułem megaduksa, dającym mu dowództwo nad całą flotą cesarstwa<ref name=Nicol/>.