Edward Osóbka-Morawski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodanie parametru do szablonu {{Dopracować}}, kategoryzacja problemów występujących w artykułach
→‎Początki kariery politycznej: ort., drobne merytoryczne
Linia 49:
 
== Początki kariery politycznej ==
Pochodził z wielodzietnej rodziny robotniczej, po śmierci ojca w 1914 rodzina utrzymywała się z pracy na roli oraz w [[tartak]]u. W latach 1918–1923 Osóbka uczęszczał do szkołySzkoły podstawowejPowszechnej w [[Bliżyn]]ie, a następnie podjął pracę przy budowie fabryki amunicji w [[Skarżysko-Kamienna|Skarżysku]]. W 1925 objął posadę praktykanta gminnego. W 1928 przeniósł się do [[Końskie|Końskich]] i podjął pracę w urzędzie gminy w [[Duraczów (powiat konecki)|Duraczowie]]; wówczas też wstąpił do [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]] i [[Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego|Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych]]. W 1934 za uprawianie agitacji przed wyborami samorządowymi został, na mocy decyzji wojewody kieleckiego, pozbawiony pracy. Następnie wyjechał do [[Wieluń|Wielunia]], gdzie otrzymał posadę w Spółdzielczej Centrali Handlowej. Podjął tam także działalność w organizacjach o charakterze lewicowym, za co został ponownie zmuszony do zmiany miejsca pobytu – na podstawie ustawy ''O granicach państwa'', według której władze mogły nakazać usunięcie z pasa przygranicznego osób karanych (Osóbka był wówczas prawomocnie skazany na rok więzienia za przestępstwo prasowe).
 
W 1936 przybył do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie z ramienia [[Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa|Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej]] wszedł w skład zarządu warszawskiego oddziału Związków Zawodowych Pracowników Spółdzielczych. Był członkiem Zarządu Stowarzyszenia „Szklane Domy”, Okręgowej Rady „Społem”, Zarządu Towarzystwa Wolnomyślicieli, redakcji „Chłopskiej Prawdy” oraz sekretarzem Centralnej Sekcji Spółdzielczej przy Zarządzie Głównym TUR. W 1938 założył Spółdzielnię Spożywców „Wyzwolenie”, której był prezesem do 1939. W tym czasie zatrudnił w swojej spółdzielni (jako księgowego) [[Bolesław Bierut|Bolesława Bieruta]], a w żoliborskiej komórce PPS współdziałał m.in. z [[Wanda Wasilewska|Wandą Wasilewską]]. W 1938 rozpoczął naukę w [[Wolna Wszechnica Polska|Wolnej Wszechnicy Polskiej]] w Warszawie na Wydziale Prawa i Ekonomii.W roku 1944 został powołany do Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego,był przewodniczącym i kierownikiem resortu spraw zagranicznych<ref>{{Cytuj stronę|url = http://isap.sejm.gov.pl/Download?id=WDU19440010001&type=2|tytuł = Ustawa z dnia 21 lipca 1944 r. o utworzeniu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego.|autor = PKWN|data dostępu = 2015-10-13 |opublikowany = |język = pl}}</ref>.