1 Pułk Ułanów Nadwornych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Formowanie i zmiany organizacyjne: drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 39:
W 1777 składał się ze sztabu szwadronów: rtm. Zarzyckiego, rtm. Brinkena, rtm. Zaleskiego{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=496}}.
Sejm Czteroletni uchwalił w 1789 roku, że pułki nadworne będą podlegać królowi do końca jego życia, a po jego zgonie przejdą na etat wojsk Rzeczypospolitej. Jednak już w maja 1792 roku sejm podjął uchwałę o wcieleniu wszystkich milicji nadwornych do etatowych wojsk Rzeczypospolitej{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=495}}. Pułk nadworny komendy J. Woyny był utrzymywany z dochodów króla i wszedł w komput Rzeczypospolitej dopiero w sierpniu 1793 roku{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=495}}.
== Stanowiska ==
Miejsce stacjonowania pułku{{odn|Gembarzewski|1925|s=13}}:
* [[
* [[
* [[Bohusław]]{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=495}}
* [[Kozienice]] (1794)
== Żołnierze pułku ==
Korpus oficerski pułku stanowili: pułkownik, major, regent (regiment-kwatermistrz) z rangą porucznika, adiutant z rangą chorążego, felczer, 3 rotmistrzów, 6 poruczników i 6 chorążych{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=497}}.
'''Pułkownicy'''{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=499}}{{odn|Gembarzewski|1925|s=13}}:
* [[Ignacy Woyno]] (1774-1783)
* [[Stanisław Köning]] (1783-),
Linia 55 ⟶ 57:
== Walki ==
W wojnie z Rosją 1792 roku pułk nie wziął czynnego udziału. Znajdował się w składzie korpusu rezerwowego gen. A. Byszewskiego{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=495-496}}. Brał udział w [[Insurekcja kościuszkowska|powstaniu kościuszkowskim]] pod nazwą 5 pułku ułanów{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=496}}. Jeden ze szwadronów pułku pod komendą Franciszka Wojciechowskiego uciekł z pola bitwy pod Maciejowicami{{odn|Machynia|Srzednicki|2002|s=496}}
'''Bitwy i potyczki'''{{odn|Gembarzewski|1925|s=13}}<br>
| |||