David Hume: Różnice pomiędzy wersjami

Filozofia Hume’a to przede wszystkim polemika z kartezjańskim [[natywizm|racjonalizmem]]. Dotyczy to zarówno epistemologii, jak i etyki i filozofii politycznej. Zadeklarowanym we wstępie do ''Traktatu o naturze ludzkiej'' celem badań hume’owskich było oparcie całej wiedzy na doświadczeniu. Wśród badaczy myśli Hume’a toczy się dyskusja, czy ten cel został zrealizowany i na ile koncepcja Hume jest spójna. Można spotkać stanowisko, że Hume nie stworzył spójnego systemu filozoficznego, a podstawowa wartość jego analiz ma charakter negatywny (krytyczny)<ref>Georges Dicker, Hume’s epistemology and metaphysics: an introduction, London, New York 2001, s. 17 – 28.</ref>.

 

Zagadnieniem, od którego wyszedł Hume było założenie (najpierw za Lockiem), że istotnie cała dostępna człowiekowi informacja pochodzi z doświadczenia. Jednak cechą specyficzną tej informacji jest jej chaotyczność i zmienność. Dlatego świadoma [[wiedza]] powstaje w wyniku złożonych procesów przetwarzania informacji zmysłowej (impresji) w obrazy mentalne (idee)<ref>Wiktor Werner, Historyczność kultury..., s. 60 – 65.</ref>.