Krążownik pomocniczy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
→II wojna światowa: dodatkowa inforamcja |
||
Linia 36:
=== II wojna światowa ===
Najbardziej znane użycie krążowników pomocniczych miało miejsce podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Niemcy użyli wówczas jako rajdery 11 krążowników pomocniczych przebudowanych ze statków handlowych, a Brytyjczycy używali licznych okrętów tego typu (zazwyczaj przebudowanych ze statków pasażerskich) do patrolowania i ochrony konwojów. Z reguły krążowniki pomocnicze nie miały szans w starciu z dużymi okrętami nawodnymi; ewenementem było [[Bitwa HMAS Sydney z HSK Kormoran|starcie]] niemieckiego rajdera [[HSK Kormoran|„Kormoran”]] z lekkim krążownikiem {{HMAS|Sydney|1935|6}}, który zatopił atakiem z zaskoczenia z małej odległości, sam jednak również tonąc. Niemieckie krążowniki pomocnicze nie nosiły bandery i udawały statki handlowe krajów neutralnych.
Brytyjski krążownik pomocniczy {{HMS|Jervis Bay}}, uzbrojony w 5 dział kalibru 152 mm, był w stanie przez pewien czas odciągać niemiecki pancernik kieszonkowy [[Admiral Scheer|„Admiral Scheer”]] od ochranianego konwoju, angażując go w walce. Brytyjski okręt został zatopiony, lecz dzięki jego poświęceniu, znikoma część statków konwoju została zatopiona. Szczególnie ciekawa była służba niemieckiego rajdera [[HSK Thor|„Thor”]], który aż trzykrotnie walczył z brytyjskimi krążownikami pomocniczymi, z czego dwa pojedynki zostały zakończone uszkodzeniem okrętów brytyjskich, a trzeci [[Bój HSK Thor z AMC Voltaire|zatopieniem HMS „Voltaire”]]. O wrażliwości krążowników pomocniczych na uszkodzenia, podobnej jak zwykłych statków, świadczy jednak fakt, że niemiecki krążownik pomocniczy [[HSK Stier|„Stier”]] został zatopiony w pojedynku ze słabo uzbrojonym frachtowcem [[SS Stephen Hopkins|SS „Stephen Hopkins”]], który również zatonął<ref>Rafał M. Kaczmarek, ''Gdy statek był górą nad okrętem... Przerwana kariera Stiera'', w: „Morze, Statki i Okręty” nr specjalny 4 (2/2009), s. 6-10.</ref>.
| |||