Józef Leszczyński (historyk): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Pochowani na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu" za pomocą HotCat |
m poprawa literówek, replaced: DEFAULTSORT → SORTUJ, Ślaska → Śląska |
||
Linia 3:
== Biografia ==
Urodził się [[3 sierpnia]] [[1930]] r. w [[Komarno (miasto)|Komarnie]] koło [[Lwów|Lwowa]]. W czasie II wojny światowej rodzina zmuszona była przenieść się do Miejsca Piastowego na Rzeszowszczyznie. Po zakończeniu wojny skończył gimnazjum w Krośnie. Następnie podjął studia [[historia|historyczne]] na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]. W [[1954]] r. otrzymał tytuł [[magister|magistra]] na podstawie pracy na temat [[Powstanie Chmielnickiego|Powstania Chmielnickiego]] napisanej pod kierunkiem prof. [[Józef Andrzej Gierowski|Józefa Gierowskiego]]. Pracował następnie jako [[Asystent (stanowisko na uczelni)|asystent]] w Zakładzie Historii
Od [[1964]] r. był kierownikiem Zakładu Słowiańszczyzny Zachodniej Czasów Nowożytnych Uniwersytetu Wrocławskiego oraz [[prodziekan]]em Wydziału Filozoficzno-Historycznego ds. studiów zaocznych. W styczniu [[1972]] r. otrzymał nominację na [[profesor zwyczajny|profesora zwyczajnego]], a we wrześniu objął stanowisko dyrektora [[Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Instytutu Historycznego]]<ref>W. Czapliński, ''Wspomnienie o Józefie Wojciechu Leszczyńskim (3 VIII 1930 – 12 V 1975)'', ''Kwartalnik Historyczny'' 1975, nr 4, s. 916–918.</ref>.
Zajmował się problematyką społeczną i gospodarczą [[XVI wiek|XVI]]–[[XVIII wiek|XVIII]] w., a zwłaszcza strukturą społeczeństwa na [[Śląsk]]u i [[Łużyce|Górnych Łużycach]]. Był inicjatorem badań nad ruchami społecznymi i stosunkami na [[wieś|wsi]] śląskiej. Analizując obszerny, ale nieznany dotąd materiał źródłowy z archiwów, dowiódł, że główną siłą napędową antyfeudalnych wystąpień w drugiej połowie XVII w. byli średnio zamożni śląscy chłopi i zagrodnicy, a nie jak dotychczas uważano — biedota wiejska<ref>K. Matwijowski, ''Józef Leszczyński'', ''[[Słowo Polskie]]'' z [[28 sierpnia]] [[1990]] r.</ref>.
Pracę naukowo-dydaktyczną łączył przez dwadzieścia lat z pracą redaktora Śląskiego Kwartalnika Historycznym ''Sobótka'', którym kierował po śmierci prof. [[Ewa Maleczyńska|Ewy Maleczyńskiej]]. Działał również we Wrocławskim Towarzystwie Miłośników Historii i Wrocławskim Towarzystwie Naukowym. Był honorowym członkiem Towarzystwa Historyków [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] i wolnym współpracownikiem Łużyckiego Instytutu Ludoznawczego (obecnie Instytut Serbski) w [[Budziszyn]]ie<ref>Józef Leszczyński (3 VIII 1930 – 12 V 1975), ''Kwartalnik Opolski'' 1975, nr 4, s. 5–6.
</ref>.
Wypromował kilku doktorów i kilkudziesięciu magistrów. Zmarł [[12 maja]] [[1975]] r. we Wrocławiu. Z inicjatywy jego przyjaciół i współpracowników, a pod auspicjami Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii i kwartalnika ''Sobótka'', w [[1977]] r. została ustanowiona nagroda im. Józefa Leszczyńskiego, przyznawana co dwa lata (po raz pierwszy w [[1978]] r.) dla autorów najlepszych prac magisterskich z nowożytnej historii Polski i powszechnej<ref>Regulamin nagrody im. Józefa Leszczyńskiego, ''Sobótka'' 1977, nr 2, s. 285–286.</ref>.
Linia 19:
* ''Władysław IV a Śląsk w latach 1644–1648'', Wrocław 1969.
* ''Struktura społeczna i stosunki demograficzne na wsi kłodzkiej w XVII wieku'', [w:] Kwartalnik historyczny ''Sobótka'', nr 4, Wrocław 1960.
* ''Nowe dane do stosunków demograficznych na Dolnym Śląsku na przełomie XVII i XVIII w.'', [w:] Kwartalnik historyczny ''Sobótka'', nr 1/2,Wrocław 1964.
{{Przypisy}}
Linia 32:
następca=[[Eugeniusz Konik]]}}
{{
[[Kategoria:Polscy historycy]]
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego]]
| |||