Józef Musioł (prawnik): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ytabak (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, drobne techniczne
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Życiorys: poprawa literówek, replaced: Ślaskiej → Śląskiej
Linia 4:
Syn Franciszka i Marty z domu Białeckiej, pochodzi z rodziny o powstańczych tradycjach. Jego ojciec był uczestnikiem trzech [[powstania śląskie|powstań śląskich]], podobnie jak pięciu braci jego matki. Jeden z nich, Szymon, był szefem sztabu w III powstaniu.
 
W dzieciństwie był łącznikiem [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. Uczył się w szkole podstawowej w [[Moszczenica (sołectwo Jastrzębia-Zdroju)|Moszczenicy]], obecnej dzielnicy [[Jastrzębie-Zdrój|Jastrzębia-Zdroju]], następnie w Liceum Ogólnokształcącym w [[Wodzisław Śląski|Wodzisławiu Śląskim]]. Był nauczycielem w szkołach w [[Kokoszyce|Wodzisławiu – Kokoszycach]] i [[Bełsznica|Bełsznicy]]. Studiował prawo na wydziale prawa [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. W latach 1957-1959 był aplikantem sądowym Sądu Wojewódzkiego w Katowicach, następnie [[asesor|asesorem sądowym]] Sądu Powiatowego w Rybniku, 1961-1966 sędzią Sądu Powiatowego w [[Rybnik]]u, 1966-1977 sędzią Sądu Wojewódzkiego w [[Katowice|Katowicach]], 1976-1977 zastępcą redaktora naczelnego redakcji „[[Prawo i Życie]]”. W maju 1976 obronił pracę doktorską pod kierunkiem prof. Jana Baszkiewicza. W latach 1977-1983 był sędzią Sądu Najwyższego, w tym w latach 1978-1983 delegowanym do [[Ministerstwo Sprawiedliwości|Ministerstwa Sprawiedliwości]] do pełnienia funkcji zastępcy dyrektora Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskiej w Polsce. 1983-1990 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, w tym w latach 1989-1990 był również dyrektorem [[Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu|Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich]]. W latach 1988-1990 członek [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf ''Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011''] radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06]</ref>. W latach 1993-1997 był adwokatem, a od 1997 ponownie sędzią Sądu Najwyższego. Współzałożyciel Fundacji Pamięci Ofiar Auschwitz-Birkenau, od 2011 r. Prezydent Rady tej Fundacji. W 2003 przeszedł w stan spoczynku. Po przejściu w stan spoczynku w związku z ukończeniem 70 lat, założyciel i Przewodniczący Stowarzyszenia Sędziów Sądu Najwyższego w st. sp. , 3 grudnia 2013 r. powołany przez Prezydenta RP w skład Komitetu Budowy Pomnika Wojciecha Korfantego w Warszawie. Wcześniej przekazał Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie cenne pamiątki – oficerskie mundury wybitnych Polaków, członków Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, m.in. mundur b. d-cy 307 Dywizjonu Nocnych Myśliwcow Lwowskich Puchaczy (jedyny oryginalny mundur w Polsce) odnaleziony w RPA. Nadto cenne zbiory dla Biblioteki ŚlaskiejŚląskiej.
 
W latach 1965-1969 był także radnym Miejskiej Rady w Rybniku z ramienia [[Stronnictwo Demokratyczne|Stronnictwa Demokratycznego]], a także członkiem władz powiatowych, wojewódzkich i centralnych tej partii.