Pałac Kazanowskich w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot przeniósł strony z Kategoria:Pałace Warszawy do Kategoria:Pałace w Warszawie; zmiany kosmetyczne
Linia 12:
Od strony Krakowskiego Przedmieścia pałac oddzielony był był fosą i parterowym budynkiem z bramą z mostem zwodzonym. następnie wchodziło się na dziedziniec po którego bokach stały boczne skrzydła, a na wprost na samym stoku skarpy wiślanej wznosił się czterokondygnacyjny pałac zwieńczony dwoma wieżami na bokach i attyką. Pierwsze piętro miało charakter reprezentacyjny i tam znajdowała się sala stołowa ze srebrną fontanną z Bachusem z beczką, z którego lało się wino. Sala posiadała tez galerię dla muzyków. Na drugim piętrze znajdowały się apartamenty mieszkalne Adama Kazanowskiego i jego żony [[Elżbieta Słuszczanka|Elżbiety Słuszczanki]], kaplica, kancelaria i biblioteka. Za pałacem do Wisły schodził tarasami ogród, z fontannami, oranżerią, zwierzyńcem, szpalerami drzew i grotą. Po śmierci Adama Kazanowskiego w 1649 roku pałac odziedziczyła jego żona Elżbieta, która wyszła ponownie za mąż w maju 1650 roku za podkanclerza koronnego Hieronima Radziejowskiego. Gdy na skutek zniesławiających podejrzeń o zdradę postanowiła się z nim w lecie 1651 roku rozwieść, jej brat [[Bogusław Jerzy Słuszka]] 4 stycznia 1652 roku obsadził pałac swoimi oddziałami. Na wiadomość o tym [[Hieronim Radziejowski]] zebrał swoich stronników i 5 stycznia nieskutecznie próbował przez kilka godzin odbić pałac.
 
Pałac został zniszczony w 1656 roku w czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]]<ref>{{Cytuj książkę|tytuł = M. Drozdowski, A.Zahorski - [i]Historia Warszawy[/i]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s.58. ISBN 830101770883-01-01770-8}}</ref>.
 
W [[1661]] właścicielami pałacu zostali [[Lubomirscy]], którzy w [[1663]] przekazali połowę budynku od strony Krakowskiego Przedmieścia [[karmelitanki|karmelitankom bosym]] na klasztor i kościół. Dostosowując gmach do swoich potrzeb zakonnice rozebrały część pałacu - pierwsze piętro, na którym mieściła się między innymi sala balowa. W [[1818]] zakon ulega [[kasata|kasacie]] i budynek przeszedł na własność Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynnego Res Sacra Miser ([[język polski|pol.]] "ubogi jest świętością"), które dokonał przebudowy na własne potrzeby. Dekretem [[prymas]]a Polski z 1989 roku została powołana Caritas A.W., która ma tu obecnie swoją siedzibę.
Linia 42:
[[Kategoria:Kazanowscy herbu Grzymała| ]]
[[Kategoria:Śródmieście (Warszawa)]]
[[Kategoria:Pałace Warszawy|Kazanowskichw Warszawie]]