Teoria samorództwa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m Link tożsamy z tekstem linka |
||
Linia 8:
Pierwszym krokiem obalającym teorie Arystotelowskiej abiogenezy było wykazanie przez [[Włosi|Włocha]] [[Francesco Redi]]ego w 1668, że robaki obserwowane w [[rozpad gnilny|gnijącym]] mięsie nie powstają samoistnie. Redi zamknął kawałki mięsa w klatkach z gęstej drucianej siatki uniemożliwiając muchom złożenie jaj.
Począwszy od XVII wieku stopniowo wykazywano, że przynajmniej jeśli chodzi o organizmy wyższe czy też organizmy widoczne dla oka, abiogeneza nie zachodzi. Zamiast niej zaczęto przyjmować teorię [[omne vivum ex ovo]], [[łacina|łac.]] „wszystko, co żywe (''wywodzi się'') z jaja”, lecz jeszcze w połowie XIX wieku pokutowało przekonanie o samorództwie ropuch i węgorzy. Dopiero [[
Kluczowe zdarzenia w obaleniu Arystotelesowskiej abiogenezy i tym samym uargumentowaniu jej nowszej wersji:
|