Jakub I Stuart: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox |
m →Nadzieje i rozczarowania: lit. |
||
Linia 85:
=== Nadzieje i rozczarowania ===
[[Plik:Nicholas Hilliard 020.jpg|thumb|200px|left|Jakub I niedługo po objęciu tronu Anglii]]
Wstąpienie Jakuba na angielski tron nie odbyło się w atmosferze szczególnej euforii. Mimo iż wychowywany w duchu szkockiego [[prezbiterianizm]]u, Jakub był gorliwym wyznawcą [[anglikanizm]]u, ale jego dążenie do podporządkowania sobie Kościoła nie mogło mu zjednywać sympatii angielskiego społeczeństwa, w którym główną siłą zaczynali być radykalni [[Purytanizm|purytanie]], którzy sprzeciwiali się jakiejkolwiek zwierzchności nad Kościołem. Poza tym w społeczeństwie angielskim z silną pozycją Parlamentu nie wzbudzały entuzjazmu absolutystyczne dążenia Jakuba.
Jedna tylko grupa wiązała nadzieje z nowym władcą. Byli to angielscy katolicy, gdyż swego czasu Jakub okazywał sympatię ich współwyznawcom w Szkocji. Liczyli oni na to, że pod panowanie Stuarta odbudują swoją pozycję i przywrócą Anglię na łono Kościoła Katolickiego. Zapomnieli jednak, że Jakub był zdecydowanym anglikaninem i już po upływie krótkiego czasu katolicy poczuli się rozczarowani nowymi rządami. Ich coraz częstsze sprzeciwy doprowadziły do zaostrzenia polityki władz wobec katolików. Wkrótce zaostrzenia zaczęły przechodzić w represje. Katolicy odpowiedzieli na to "spiskiem prochowym".
| |||