Wersja z 17:39, 16 lut 2016 edytuj Loraine (dyskusja \| edycje) Członkowie Komitetu Arbitrażowego, Redaktorzy, Administratorzy 80 318 edycji m Dodano kategorię "Zakonnicy monasteru św. Jerzego w Nowogrodzie Wielkim" za pomocą HotCat ← poprzednia edycja		Wersja z 17:45, 16 lut 2016 edytuj anuluj edycję Roman Miller (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 166 031 edycji →‎Życiorys: poprawa linków następna edycja →
Linia 60: W 1840 został rektorem [[seminarium duchowne w Irkucku\|seminarium duchownego w Irkucku]] oraz przełożonym monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w tym samym mieście. Zorganizował budowę nowego gmachu seminaryjnego. Trzy lata później z powodu złego stanu zdrowia (zapadł na reumatyzm i zapalenie płuc po tym, gdy wpadł do wody przechodząc przez zamarzniętą [[Angara\|Angarę]]) został zwolniony z pracy w szkole. W 1844 mianowano go przełożonym monasteru św. Makarego Żółtowodzkiego ([[eparchia niżnonowogrodzka]]), a osiem lat później – [[Monastyr Świętego Cyryla Biełozierskiego\|monasteru św. Cyryla Biełozierskiego]] w [[Kiriłłow]]ie. W 1853 powierzono mu także obowiązki cenzora kazań wygłaszanych w cerkwiach w tymże mieście, a w 1854 – dziekana miejscowych parafii. W 1857 Święty Synod przeniósł go do [[Monaster św. Jerzego w Nowogrodzie Wielkim\|monasteru św. Jerzego w Nowogrodzie]], a następnie mianował dziekanem klasztorów w tymże mieście<ref name="pravenc"/>. 17 lipca 1860 został nominowany na biskupa jekaterynburskiego, wikariusza [[eparchia permska\|eparchii permskiej i solikamskiej]]. [[Chirotonia]] biskupia odbyła się 21 sierpnia tego samego roku w [[sobór św. Izaaka\|soborze św. Izaaka]] w Petersburgu. Po dwóch latach został ordynariuszem [[eparchia orenburska ~~i saraktaszyńska~~\|eparchii orenburskiej i uralskiej]]. Już na początku urzędowania znalazł się w konflikcie z miejscowym gubernatorem A. Biezakiem, będącym w sporze również z poprzednim biskupem orenburskim [[Antoni (Radonieżski)\|Antonim]] i starającym się o likwidację eparchii orenburskiej. Konflikt ten został zażegnany, gdy biskup Warłaam zobowiązał się do zmniejszenia rocznych wydatków administratury z 10 tys. do 3 tys. rubli srebrem. We wszystkich parafiach eparchii polecił prowadzić kroniki, angażował się w działalność misyjną i utworzył w [[Orenburg]]u [[monaster Św. Ducha w Orenburgu\|monaster Św. Ducha]], którego mieszkańcy również mieli skupiać się na takiej aktywności. W 1866 założył towarzystwo opieki nad biednymi duchownymi i ich rodzinami. Prowadził ascetyczny tryb życia<ref name="pravenc"/>. W 1866 przeniesiony na katedrę [[eparchia czernihowska (Patriarchat Moskiewski)\|czernihowską]], w 1868 otrzymał godność arcybiskupa. Uporządkował zarządzanie eparchią, które podupadło po śmierci jego poprzednika arcybiskupa [[Filaret (Gumilewski)\|Filareta]], zwalczał przypadki nadużyć związanych ze spowiedzią i uporządkował miejscowe praktyki liturgiczne. W 1871 wskutek pogarszającego się od kilku lat stanu zdrowia odszedł w stan spoczynku i spędził ostatnie dwa lata życia jako mnich-zatwornik w [[monaster Przemienienia Pańskiego w Nowogrodzie Siewierskim\|monasterze Przemienienia Pańskiego w Nowogrodzie Siewierskim]]. Został pochowany w cerkwi św. Eliasza na terenie tegoż klasztoru<ref name="pravenc"/>.

Warłaam (Dienisow): Różnice pomiędzy wersjami