Wersja z 19:57, 6 sie 2015 edytuj AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 469 edycji m Poprawa linków wewnętrznych i drobne redakcyjne - przy użyciu AWB ← poprzednia edycja		Wersja z 00:50, 24 lut 2016 edytuj anuluj edycję AndrzeiBOT (dyskusja \| edycje) Boty 391 469 edycji m Drobne redakcyjne - poprawki linków, apostrofów, cudzysłowów... następna edycja →
Linia 43: Sforza przyjął propozycję małżeństwa, prawdopodobnie przekonany zadatkiem posagu w postaci [[Cremona\|Cremony]] [[Castellazzo Bormida\|Castellazzo]] i [[Bosco Marengo\|Bosco]] [[Frugarolo]]. Kontrakt zaręczynowy został ratyfikowany 23 lutego 1432 w zamku Porta Giovia, rezydencji mediolańskiej Viscontich. Świadkiem był Andrea Visconti, generał zakonu Humiliatów (''Ordo Humiliatorum''). Nie wiadomo, czy sama Bianka Maria i jej matka były obecne. W następnych latach relacje między Sforzą a Viscontim układały się różnie. Ten ostatni przynajmniej dwa razy próbował zerwać zaręczyny i skłaniał się ku innym kandydatom. W 1434, wobec przejścia Sforzy do obozu papieża [[Eugeniusz IV\|Eugeniusza IV]], Visconti kontaktował się w tym celu z Karolem Gonzagą, synem władcy [[Mantua\|Mantui]]. Innym kandydatem lansowanym przez Filippo Marię Viscontiego był [[Leonello ~~d'Este~~d’Este]]. W rzeczywistości był to bluff mający na celu skłonienie Sforzy do odstąpienia od sojuszu z papieżem i [[Republika Wenecka\|Wenecją]]. === Edukacja === Linia 51: ==== Ślub ==== [[Plik:Francesco Sforza.jpg\|200px\|left\|thumb\|Franciszek I Sforza]] Bianka Maria miała niewiele okazji, aby wyjeżdżać z Abbiate. Pierwsza taka sytuacja miała miejsce we wrześniu [[1440]], kiedy to zgodnie z wolą ojca przybyła do Ferrary, gdzie Filippo Maria przy udziale Niccolò ~~d'Este~~d’Este zorganizował spotkanie, podczas którego chciał skłonić Franciszka Sforzę, pełniącego wówczas funkcję głównodowodzącego wojsk weneckich, do przejścia na stronę Mediolanu. Próba się jednak nie udała i Sforza pozostał po stronie Wenecji. Wkrótce jednak dokonał się przełom w zmaganiach wojennych między Wenecją a Mediolanem, kiedy to [[Niccolo Piccinino]], kondotier w służbie Viscontiego wziął przewagę nad wojskami weneckimi. Za zwycięstwo zażądał jednak oddania mu we władanie [[Piacenza\|Piacenzy]]. Wobec arogancji najemnika Filippo Maria ogłosił zawieszenie broni i wysłał do Sforzy propozycję pokoju i zawarcia małżeństwa z Bianką Marią. Ślub odbył się w opactwie San Sigismondo w [[Cremona\|Cremonie]], [[25 października]] [[1441]]. Miejsce wybrał Sforza jako bezpieczniejsze dla niego od katedry, ponieważ ciągle nie dowierzał teściowi, znając jego zmienny charakter<ref>Marcantonio Sabellico w dziele ''Historiae rerum veneratum ab urbe condita'' wspomina o spotkaniu między Sforzą a Bianką Marią, jakie miało miejsce w Cremonie przed ich ślubem. Podczas tego spotkania Franciszek miał zapewniać Biankę, że wojna, jaka toczył przeciwko jej ojcu, nie była barierą dla uczucia, jakie wobec niej żywił.</ref>. Świętowanie trwało kilka dni, a złożyły się nań: wystawne przyjęcie, turnieje, pokazy i inne atrakcje. Linia 105: * Filippo Maria ([[22 grudnia]] [[1449]]-[[1492]]) * Sforza Maria ([[18 sierpnia]] [[1451]]-[[1479]]) * [[Ludwik Sforza\|Ludwik Maria zwany ~~"il~~„il ~~Moro"~~Moro”]] ([[3 sierpnia]] [[1452]]-[[1508]]) * [[Ascanio Sforza\|Ascanio Maria]] ([[3 marca]] [[1455]] (lub [[1453]])-[[1505]]) * Elisabetta Maria ([[10 czerwca]] [[1456]]-[[1472]])

Bianka Maria Visconti: Różnice pomiędzy wersjami