WBBR (rozgłośnia Towarzystwa Strażnica): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
drobne techniczne
Linia 1:
{{Świadkowie Jehowy}}
'''Radio WBBR''' – pierwsza rozgłośnia radiowa należąca do [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwa Strażnica]]<ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 720 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref>. Znajdowała się w [[Rossville (Staten Island)|Rossville]] na [[Staten Island]] w stanie [[Nowy Jork (stan)|Nowy Jork]] w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]<ref name=chryssides>{{cytuj książkę | url = http://books.google.pl/books?id=wET8VQCHjkYC&pg=PA138 | autor = George D. Chryssides | tytuł = The A to Z of Jehovah's Witnesses | wydawca = Scarecrow Press, Inc. | rok = 2008 | język = en | isbn = 978-0-8108-6891-5}}</ref>{{r|enys}}. Od 1924 roku przez 33 lata stacja nadawała audycje o tematyce religijnej<ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 341 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref>. Emitowano wykłady biblijne, muzykę, słuchowiska biblijne oraz relacje z procesów sądowych, w których uczestniczyli [[Świadkowie Jehowy]]. Formalnie rozgłośnia należała do People’s Pulpit Association (''Stowarzyszenie Kazalnica Ludowa'')<ref name=enys>{{cytuj książkę | url = http://books.google.pl/books?id=tmHEm5ohoCUC&pg=PA211 | autor = Peter R. Eisenstadt, Laura-Eve Moss | tytuł = The encyclopedia of New York State | wydawca = Syracuse University Press | miejsce = Syracuse, New York St. | rok = 2005 | strony = 211 | język = en | isbn = 0-8156-0808-X}}</ref> – obecnie znane jako Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc. („[[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Zarejestrowane Nowojorskie Towarzystwo Biblijne i Traktatowe – Strażnica]]”). Była to pierwsza niekomercyjna rozgłośnia w Nowym Jorku<ref>{{cytuj stronę | url = https://www.jw.org/pl/publikacje/filmy/historia-%C5%BCywej-wiary-cz%C4%99%C5%9B%C4%87-2/ | tytuł = Świadkowie Jehowy — historia żywej wiary, część 2: Niech zajaśnieje światło | data dostępu = 2015-01-12 |data = 2011 | opublikowany = jw.org}}</ref>.
 
== Uruchomienie radiostacji ==
Linia 7:
Budowę rozgłośni radiowej rozpoczęto rozpoczęto zimą a zakończono latem 1923 roku. W budowie w weekendy pomagali wolontariusze z [[Biuro Główne Świadków Jehowy|Biura Głównego]] Towarzystwa Strażnica. Radiostację zainstalował i uruchomił Ralph H. Leffler, który był nauczycielem radiotechniki w szkole średniej w Alliance w stanie Ohio. Zaś operatorem rozgłośni został Robert Hatzfeld (1903–2001), który posiadał licencję radiooperatora.
 
Początkowo rozgłośnię stanowił zakupiony mały nadajnik radiowy o mocy 500 [[wat]]ów. Radio nadawało od 24 lutego 1924 roku{{r|chryssides}}<ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 80 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref><ref name="sto lat">{{Cytuj pismo | autor = Watchtower | tytuł = Sto lat pod rządami Królestwa! | czasopismo = Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | wolumin = CXXXVI | strony = 26–30 | issn = 1234-1150 | data = 15 listopada 2015 | url = http://www.jw.org/pl/publikacje/czasopisma/w20151115/sto-lat-rzadow-krolestwa/}}</ref> – pierwszy program wyemitowano o godz. 20:30, trwał on dwie godziny. Na pierwszą audycję złożył się wykład J.F. Rutherforda „Radio i proroctwa Boże” przerywany utworami fortepianowymi i pieśniami. Rozgłośnia nadawała program codziennie od 20:30 do 22:30, a w niedzielę od 15:00 do 17:00<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nadarzyn}}</ref>.
 
== Cel i program ==
Celem emisji programów i [[Praktyki religijne Świadków Jehowy#Zebrania zborowe|wykładów biblijnych]] było dotarcie do domostw w okolicach Nowego Jorku. Stacja nadawała program zarówno 'na żywo' (m.in. wykłady kongresowe w USA, Anglii i Kanadzie), jak też nagrania wcześniej przygotowanych audycji<ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 562 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref>. Aby słuchacze mogli się dowiedzieć o nadawanych audycjach, rozpowszechniano wcześniej ich drukowane zapowiedzi. Radiostacja posiadała własną orkiestrę muzyczną{{r|chryssides}}, którą od 1925 roku kierował Charles Rohner{{r|Panuje}}. W audycjach wykorzystywano też maszynę generującą efekty specjalne, np. imitującą szum wiatru lub odgłosy burzy.
 
Emitowano wykłady biblijne, muzykę, słuchowiska biblijne oraz relacje z procesów sądowych, w których grupa aktorów z Biura Głównego Świadków Jehowy utworzyła tzw. „Teatr Króla”. Teatr ten na podstawie stenogramów z realizmem odtwarzał sceny rozgrywające się w sali sądowej, żeby dokładnie poinformować opinię publiczną o poczynaniach władz. Po pewnym czasie ze względu na rozgłos nadany przebiegom procesów sądowych niektórzy urzędnicy zaczęli staranniej rozpatrywać sprawy dotyczące Świadków Jehowy i ich działalności religijnej<ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 693 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref><ref group=uwaga>W 1928 roku w [[South Amboy (New Jersey)|South Amboy]] w stanie New Jersey aresztowano kilku głosicieli za prowadzenie działalności kaznodziejskiej w niedzielę. Doprowadziło to do trwającej dziesięć lat batalii sądowej. Grupa aktorów chodziła na rozprawy sądowe by studiować głos i intonację sędziego, oskarżyciela i innych osób uczestniczących w procesie. Kilka dni później na antenie radiowej korzystając ze stenogramów procesów sądowych „Teatr Króla” wiernie odtwarzał sceny, które rozgrywały się na sali rozpraw.</ref>. Nadawano też audycje „Obserwujemy świat” z wiadomościami międzynarodowych agencji informacyjnych, „Młody kaznodzieja przemawia” oraz „Pora na domowe studium Biblii”<ref name=kr>{{Cytuj książkę | tytuł = Królestwo Boże panuje! | data = 2014 | wydawca = Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe | miejsce = | strony = 72–74 | url = https://www.jw.org/pl/publikacje/ksi%C4%85%C5%BCki/kr%C3%B3lestwo-bo%C5%BCe/g%C5%82oszenie/metody-g%C5%82oszenia/#link0}}</ref>. Dramaty biblijne pisał i reżyserował Maxwell G. Friend, który przeszedł szkolenie aktorskie w szwajcarskim Teatrze Miejskim w Zurychu. On również był reżyserem scen odtwarzających przebieg rozpraw sądowych prowadzonych przeciw Świadkom Jehowy.
 
WBBR nadawała swoje programy w kilku językach, w tym w jidysz i arabskim<ref name="angelfire">{{Cytuj stronę | url = http://www.angelfire.com/nj2/piratejim/nycamhistory4.html | tytuł = NYC AM Radio History | opublikowany = Radio-History.com | język = en | data dostępu = 2015-06-16}}</ref>. Rozgłośnia zajmowała się „demaskowaniem fałszywych doktryn” innych wspólnot religijnych, głównie Kościoła katolickiego<ref>[http://www.catholic-forum.com/members/popestleo/travelingsalesmen.html Jehovah's traveling salesmen], www.catholic-forum.com</ref>.
Linia 27:
 
== Sprzedaż ==
15 kwietnia 1957 roku rozgłośnia została sprzedana stacji H. Scott's Killgore (H. Scott's Killgore Tele-Broadcasters of New York, Inc.)<ref name = Jaker40>{{Cytuj książkę | autor = Bill Jaker, Frank Sulek, Peter Kanze | url = http://books.google.pl/books?id=pLTB4E5wVBAC | tytuł = The Airwaves of New York: Illustrated Histories of 156 AM Stations in the Metropolitan Area, 1921-1996 | wydawca = McFarland & Company, Inc. | miejsce = Jefferson, North Carolina | rok = 1998 | strony = 40 | isbn = 978-0-7864-3872-3}}</ref> za 133&nbsp;000 dolarów{{r|angelfire}}. Nazwa stacji 1 maja 1957 roku została zmieniona na WPOW {{r|Jaker40}}. W 1979 roku radiostacja została sprzedana ponownie i otrzymała nazwę WNYM{{r|angelfire}}. Sprzedaż rozgłośni nastąpiła ponieważ Towarzystwo Strażnica uznało, że nadawanie audycji radiowych wypełniło już swój cel, i trzeba się skupić na osobistych rozmowach z ludźmi<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.quotedstatements.com/fotm.htm#169 | autor = A.H. Macmillan | tytuł = Faith on the March | wydawca = Prentice-Hall, Inc. | miejsce = Englewood Cliffs, N.J. | rok = 1957 | strony = 169 | język = en}}</ref><ref>{{cytuj książkę odn| tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = Towarzystwo Strażnica | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | strony s= 572 | isbn = 83-903551-0-8}}</ref>. Fundusze uzyskane ze sprzedaży postanowiono przeznaczyć na rozwój działalności misjonarskiej w innych krajach – po powstaniu [[Biblijna Szkoła Strażnicy – Gilead|Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead]]. W 1924 roku gdy rozgłośnia zaczynała nadawanie na terenie Nowego Jorku działał jeden zbór liczący około 200 członków, natomiast w roku 1957 w tym mieście działo już 7256 głosicieli należących do 62 zborów.
 
== Zobacz też ==
Linia 36:
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | tytuł = Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego | wydawca = [[Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe|Towarzystwo Strażnica]] | miejsce = Nowy Jork | rok = 1995 | isbn = 83-903551-0-8 | odn = tak}};
* „[[Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy]]” 1 stycznia 1966, s. 26,27 (wyd. polonijne), życiorys Ralpha Lefflera; 15 kwietnia 1967 s. 249-255 {{lang|en}}, życiorys Maxwella G. Frienda; 1 sierpnia 1994, s. 21–26, życiorys Roberta Hatzfelda; 1 czerwca 1985, s. 26 {{lang|en}}; 1 października 1984, s. 23–25 {{lang|en}}; 1 września 1979, s. 20 {{lang|en}}; 1965, s. 222, 223, 381, 382 {{lang|en}}; 1957, s. 301 {{lang|en}}; 1955, s. 368, 392 {{lang|en}}; 1950, s. 218–220, 269, 270 {{lang|en}}; 1948, s. 204–208 {{lang|en}}; 1943, s. 109;
* „[[Przebudźcie się!]]” 8 października 1996, s. 21; nr 7/1985, s. 5; 8 grudnia 1984, s. 7 {{lang|en}}; 8 lipca 1953, s. 10, 11 {{lang|en}}; 8 sierpnia 1948, s. 7, 8 {{lang|en}}; (dawny „Złoty Wiek”): 25 stycznia 1939, s. 11 {{lang|en}}; 3 sierpnia 1939, s. 14 {{lang|en}}; 19 kwietnia 1939, s. 12–13 {{lang|en}}; 30 listopada 1938, s. 14 {{lang|en}}; 17 czerwca 1936, s. 588 {{lang|en}}; 1 czerwca 1932, s. 206, 207; 1 sierpnia 1930, s. 227, 228; 2 maja 1930, s. 312;