Nikołaj Bucharin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
drobne merytoryczne, kat.
Linia 11:
Jego żona, [[Anna Łarina]]<ref>Pasierbica [[Jurij Łarin (rewolucjonista)|Jurija Łarina]]</ref> została aresztowana wkrótce po procesie jako ''żona [[wróg ludu|wroga ludu]]''. Spędziła pół roku w małej celi po kostki w wodzie, a następnie osiemnaście lat w [[Gułag|GUŁagu]] i na zesłaniu. W ostatnich dniach przed aresztowaniem Bucharina nauczyła się na pamięć jego „Posłania dla przyszłych przywódców partii”, w którym zapewniał o swojej niewinności i prosił o rehabilitację i ponowne przyjęcie do partii.
 
W 1951 wszystkie jego utwory zostały wycofane z polskich bibliotek oraz objęte [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|cenzurą]]<ref name="cenzura">{{Cytuj książkę | tytuł = Cenzura PRL : wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r. | wydawca = Wrocław | miejsce = Nortom | data = 2002 | strony = 7 | isbn = 8385829881 | inni = posł. Zbigniew Żmigrodzki}}</ref>. Bucharina zrehabilitowano 4 lutego 1988 roku postanowieniem plenum Sądu Najwyższego ZSRR. Wówczas również opublikowano w Moskwie ów „list do partii”. Maleńki synek Bucharinów był wychowywany przez siostrę Anny i przez dwadzieścia lat nie wiedział nic o swoich prawdziwych rodzicach. Pierwszą żonę Bucharina Nadieżdę, która kilkakrotnie pisała w jego obronie do Stalina, aresztowano, okrutnie torturowano i w roku 1940 zamordowano wraz z braćmi, szwagrem i innymi krewnymi. [[Odpowiedzialność zbiorowa]] członków rodziny była standardem postępowania wobec rodzin aresztowanych w czasie [[Wielki terror (ZSRR)|„wielkiej czystki”]], zwłaszcza osób wysokiego szczebla (funkcjonariuszy partyjnych, państwowych i wojskowych). Był to w Rosji standard wprowadzony przez bolszewików w okresie zdobywania władzy 1918 – (np. [[Mikołaj II Romanow|zamordowanie rodziny carskiej]]) w skali masowej wobec przeciwników politycznych i dla sterroryzowania społeczeństwa ([[powstanie jarosławskie]], [[powstanie tambowskie]], [[powstanie w Kronsztadzie]]) i w niezliczonych innych przypadkach (terror [[Czeka|CzK]] – [[OGPU|GPU]]) jako technika sprawowania władzy.
 
Bucharin był autorem serii prywatnych karykatur polityków sowieckich.
Linia 31:
[[Kategoria:Rosyjscy komuniści]]
[[Kategoria:Rosyjscy politycy]]
[[Kategoria:Autorzy objęci zapisem cenzury w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]]
[[Kategoria:Straceni przez rozstrzelanie]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]]