Pawieł Dankiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

W kwietniu 1936 wstąpił do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], skończył wojskową szkołę pilotów w Woroszyłowgradzie ([[Ługańsk]]u), brał udział w [[wojna zimowa|wojnie ZSRR z Finlandią]] i [[Wielka Wojna Ojczyźniana|wojnie ZSRR z Niemcami]]. Walczył na [[Front Krymski|Froncie Krymskim]], [[Front Północno-Kaukaski|Północno-Kaukaskim]], [[Front Centralny|Centralnym]] i [[1 Front Białoruski|1 Białoruskim]] początkowo jako młodszy lotnik, w końcu dowódca niszczycielskiego pułku lotniczego. Po wojnie zastępca dowódcy dywizji lotniczej, od czerwca 1949 do listopada 1951 zastępca dowódcy korpusu lotniczego w [[Grupa Wojsk Radzieckich w Niemczech|Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech]], później dowódca korpusu lotniczego. Od listopada 1955 zastępca dowódcy, a od czerwca 1956 do 1958 dowódca powietrznej armii Wojsk Obrony Powietrznej, w latach 1958-1961 dowódca specjalnej Dalekowschodniej Armii Powietrznej, od sierpnia 1961 do 1962 dowódca armii rakietowej w [[Winnica (miasto)|Winnicy]], między 1962- a 1963 I zastępca dowódcy Wojsk Radzieckich na [[Kuba|Kubie]]. W 1955 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną im. Woroszyłowa, od 18 kwietnia 1963 do 15 lipca 1974 I zastępca głównodowodzącego [[Wojska Rakietowe Przeznaczenia Strategicznego ZSRR|Wojskami Rakietowymi Przeznaczenia Strategicznego ZSRR]], 1967 mianowany generałem pułkownikiem, w sierpniu 1974 został wojskowym konsultantem Instytutu Historii Wojskowej Ministerstwa Obrony ZSRR.